 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 2003/2-557
K: 2003/539
T: 01.10.2003
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki "boşanma, nafaka, maddi-manevi tazminat ve birleşen nafaka" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İzmir Asliye 1 4.Hukuk Mahkemesince davanın boşanmaya ilişkin kısmının kabulüne, yoksulluk nafakası ve maddi-manevi tazminata ilişkin kısmının reddine, birleşen nafka davasının kısmen kabulüne dair verilen 14.10.2002 gün ve 2001/351-2002/691 sayılı kararın incelenmesi davalı (karşı davacı) vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 3.2.2003 gün ve 2003/162-1428 sayılı ilamı ile, (...4722 sayılı kanunun maddesi hükmü de dikkate alındığında olaya 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi hükümlerinin uygulanması gerekir.
1-Dosyadaki yazılara, karann dayandığı delillerle kanuni gerektirid sebeplere ve özellikle boşanmaya hukuksal neden olarak 134/son yazılacak yerde 166/son yazılması sonucu etkili bulunmamasına göre davaiının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Boşanmaya neden olan olaylarda reddedilen davaya göre davalı kusursuzdur. Bundan sonrada kusurlu bir davranışı belirlenmemiştir.
Medeni Kanunun 143/1.maddesi mevcut ve hatta muntazar (beklenen) bir menfaati boşanma yüzünden helaldar olan kabahatsiz karı veya kocanın, kabahatli olan taraftan maddi tazminat isteyebileceğini, 152.maddesi de, evin seçimi, karı ve çocukların uygun biçimde geçindirilmesinin kocaya ait olduğunu öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda kadının hiçbir kusurunun olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu kadın, en az eşinin desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile hakkaniyet ilkesi (MK.md.4) dikkate alınarak kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate aiınmaması doğru görülmemiştir...) gerekçesiyie maddi tazminat yönünden bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı (karşı davacı)vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca inceienerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedeniere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki Kararda direniimesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmaiıdır. .
SONUÇ: Davalı (karşı davacı) vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. MaGdesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 1.10.2003 gününde oyçokluğuyla karar verildi.