 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas : 2004112-667
Karar : 20041 628
K.T. : 1.12.2004
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki “şikayet” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Şişli 2. İcra Tetkik Merciince şikayetin kısmen kabulüne dair verilen 9.10.2003 gün ve 2003/1675-1582 saydı kararın incelenmesi şikayetçi borçlu vekili taraf istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 10.22004 gün ve 2003/25231-2004/2317 sayılı ilamı ile, (...3L03.2003 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 4833 Sayılı 2003 Mali Yılı Bütçe Kanununun 51/t maddesine göre 3095 Sayılı Kanunun 1. maddesinde öngörülen kanuni faiz oranı 01.04.2003 tarihinden itibaren aylık %2,5 olarak belirlenmiştir. Bu nedenle merciice faize yönelik itirazın anılan yasa hükmüne aykırı biçimde hesaplanması isabetsizdir)” gerekçesi ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir
TEMYİZ EDEN: Şikayetçi vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, Merci kararında açıklanan gerektirici nedenlere, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle, 4833 Sayılı 2003 Mali Yılı Bütçe Kanununun 51/t maddesinde yer alan “İlgili kanununda düzenleme yapılıncaya kadar, 4.12.1984 tarihli ve 3095 sayılı Kanunun 1 inci maddesindeki kanuni faiz oranı, 1.4.2003 tarihinden itibaren aylık %2.5 olarak uygulanır...” hükmünün, sadece genel bütçeye dahil daire katma bütçeli idarelerin ilama bağlanmış borçlarıyla sınırlı bir düzenleme getirmiş, bu nitelikte olmayan borçların kapsam dışında tutulmuş, Kanunun gerekçesinde de bu yönün açıkça belirtilmiş olmasına; somut olayda, icra takibine konu edilen, boşanma ilamındaki tazminat borcunun anılan Kanun kapsamı dışında kaldığının da açık bulunmasına göre, direnme kararı usul ve yasaya uygun olup, onanmalıdır.
SONUÇ: Şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASİNA ve gerekli ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına 1.12.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.