 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E : 2003/11-141
K : 2003/140
T : 05.03.2003
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Zayi belgesi verilmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 9. Tican Mahkemesince davanın reddine dair verilen 15.11.2001 gün ve 2001/104 E, 876 K. sayılı karan incelenmesi Davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11.Hukuk Dairesinin 06.05.2002 gün v 2002/564 E, 4373 K. sayılı ilamı ile; (.....Davacı vekili, müvekkiline ait iş yerinde, prizlere takılı elektroni cihazların zamanla ısınması sonucu oluşan kontak neticesinde çıkan yangın sonucu, işletmenin açıldıc tarih olan 1992'den bu güne kadar olan tüm ticari defter ve kayıtların yandığını ileri sürerek, 1992-200 yıllarına ait tüm ticari defterler ile faturalar ve fişler hakkında zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia ve dosyadaki kanıtlara nazaran belgelerin davacının kusurundan kaynaklanan yangın sonucu zayi oldukları gibi, yanan belgeler arasında ticari defterlerin yandığına ilişkin bir kanıt bulunmadığı, ayrıca defterlerin usulüne uygun olarak düzenlenmemeleri nedeniyle, davacı yan yararına delil teşkil etmediği gerekçesiyle, yasal şartları oluşmayan davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, işyerinde çıkan yangın sonucunda, davacıya ait 1992-2000 yıllarına ait ticari defter ve faturalar ve fişlerin zayi olduğu iddiasına dayalı, TTK'nun 68.maddesi uyarınca açılmış zayi belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının kusurlu hareketinin neticesine katlanması gerektiği, ticari deflerin yandığına dair bir kanıt bulunmadığı, defterlerin kapanış tasdiklerini yapılmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiş ise de, davacının kasti bir hareketinin bulunduğu dosya kapsamından anlaşılamadığı gibi davaaya atfedilebilecek kusur, elektrikli aletlerin prizde bırakılması gibi, genel bir kusur olup, defterlerin sakJanmasındaki kusur değildir. Yine, dosyada mevcut olan yangın raporundan ve yoklama fişinden yazıhane bölümünün tamamen yandığı anlaşılmakla, davacıya ait ve zayiinin talep edildiği belgelerin meydana gelen yangında tamamen yandığının kabulü gerekir. Öte yandan, ticari defterlerin tasdik durumu ise böyle bir davanın konusunu oluşturamaz. Bu durumda, mahkemece, açıklanmaya çalışılan nedenlerle davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi yanlış olmuş ve kararın açıklanan nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme karannın süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve "dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
İddia ve savunmalanna, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel-Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozmla kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 5.3.2003 gününde, oybirliği ile karar verildi.