Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4.asliye Ticaret Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 27.6.2001 gün ve 2000/359 E, 2001/580 K sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11.Hukuk Dairesinin 3.5.2002 gün ve 4240-4325 sayılı ilamı ile; (...Davacı vekili, müvekkiiince ithal edilen ve iki ayrı seferle hava yolu ile davalı tarafından taşındığını emtiyadan (151) tanesinin davaiı elemanlarınca çalındığını, kilogram başına sınırlı sorumlu olduğundan bahisle davalının gerçek zaran tazmine yanaşmadığını ileri sürerek, çalınan telefonların bedeli 17.507.45 EURO'nun talep tarihinden itibaren en yüksek temerrüt faiziyle, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak sarayla kar kaybı 755.000.000.lira ve munzam zarar karşılığı 25. 000.000.liranın reeskont oranında temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı vekili, davaya bakmaya müvekkilinin merkezinin bulunduğu İstanbul Mahkemelerinin yetkili olduğunu, konşimentoda ihbar edilen olarak gösterilen davacının aktif dava ehliyeti bulunmadığını, davalının sorumluğunun Varşova Konvansiyonu'nun 4.Montreal Protokolü ile değiştirilen 22.maddesi gereğince kilogram basına 17 SDR ile sınırlı olduğunu belirterek, davanın reddini savunmuştur.

Mahkemenin davanın kısmen kabulüne dair verdiği kararın, Dairemizce onanması üzerine, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

Dava, hava taşıma sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.

Mahkemece, davalı taşıyıcının sorumluluk sınırı belirlenirken, davaya konu ikinci seferde zayi olan 33 adet telefonun ağırlığının davalının dava öncesinde davacıya verdiği 150 kg.olduğuna ilişkin cevabı esas alınarak, bu ağırlık üzerinden yapılan hesaplamaya göre hüküm kurulmuş, Dairemizce bu karar temyiz incelemesi sonucu onanmıştır.

Davalı vekilinin karar düzeltme istemi üzerine yapılan inceleme sonucunda ise, davaya konu ikinci taşıma sırasında zayi olan telefonların ağırlığının bilirkişiler tarafından 15.kg. olarak saptandığı anlaşılmıştır.Yine davaya konu 1. taşıma sırasında zayi olan 119 adet telefonun ağırlığı bu konudaki davacı yazısına verilen cevapta 126 kg.olarak belirlendiği gibi, bilirkişilerce de aynı şekilde hesaplanmıştır.

Bu durumda, taşınan yükün toplam ağırlığı üzerinden zayi olan telefonların bilirkişice hesaplanan ağırlığı ile davalı cevabında belirtilen ağırlık arasındaki çelişki konusunda tarafların beyanları alınarak, yapılan açıklamalann sonucuna göre değerlendirme yapılması gerektiğinden, davalı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davalı vekili

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalanna, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle tasmanın tesliminde eksikliği ağırlık .olarak- tespit eden bir tutanak mevcut olmadığı,sadece telefonların miktarının belirlendiği, davalı tarafın .gönderdiği 4.5.2000 tarihli yazılarda, 9 kapta 3291 kg.tık kargonun taşınması sonucunda cep telefonlarından 119 adedinin kaybolduğu, kaybolan bu telefonların 126 kg. olduğu, 10 kapta 2920 kç.lık cep telefonunun taşınmasında 119 adedinin kaybolduğu, kaybolan telefonların eğiniğinin 150 kc. oıauğu Delirtiimistir.

Bilirkişi tarafından 10 kapta 2920 kç. taşındığı, beher kabın 292 kç. olduğu bu kaptan 32 adet cep telefonu kaybolduğu için kaybolan telefonların toplam 15 kg ağırlıkla olouğu, 9 kapta 3291 kg. ve 3104 adet telefondan 126.16 kg.lık telefon kaybolduğu bildirilmiştir.

Mahkemece 2920 kg.lık kargodan 150.kg.nm eksik olduğu, 3291 kg.lık kargodan ise 126 kg.iık eksik olduğu, böylece eksik telefonların her iki kap için 276 kg. olduğu benimsenmiştir.

Davalı vekilinin temyiz dilekçesinde ise her iki kaptan kaybolan cep telefonunun 151 adet olduğu belirtilmiştir.

Görüldüğü gibi idarenin yazısı, bilirkişi raporundaki tespit ile yerel mahkemenin kabulü arasında açık çelişkinin oluştuğu sabittir. Bu durumca çelişki giderilmeden sonuca varılması doğru görülmemiştir.

Bu çelişkilerin giderilmesini öngören Özel Dairenin bozma kararına uyulması gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve kanuna aykindır. Direnme kararı bu nedenle bozulmalıdır.

SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü iie, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 5.3.2003 gününde, oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972