DAVA : Taraflar arasındaki "tesbite itiraz " davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Çaycuma Kadastro Mahkemesince davanın reddine dair verilen 12.3.2002 gün ve 2002/34-47 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 7.Hukuk Dairesinin 8.10.2001 gün ve 2001/8163-6710 sayılı ilamı ile ( ...Kadastro sırasında 106 ada 1 parsel sayılı 1244,81 m2 yüzölçümündeki taşınmaz kesinleşen Asliye Hukuk Mahkemesi ilamı kapsamında mer'a olduğundan, 1991 yılında davalı Yakup A. tarafından bina yapılmadığından söz edilerek mer'a niteliği ile sınırlandırılarak tespit edilmiştir. Davacı Yakup A. tapu ve vergi kaydına, miras hakkına, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmıştır. Mahkemece 3402 sayılı Kanununun 36.maddesi gereğince davanın reddine taşınmazın tespit gibi tesciline karar verilmiş; hüküm davacı tarafça temyiz edilmiştir.

Davacı vekilinin 21.11.2000 günlü oturumda alınan keşif kararı gereğince verilen kesin süre içerisinde keşif giderlerini yatırmaması nedeni ile davanın reddine karar verilmiş ise de dosya kapsamına göre varılan sonuç dosya içeriğine uygun düşmemektedir. Davanın bitirildiği duruşma oturumuna davacı vekili mazeret bildirdiği halde mazeretinin reddine ilişkin karar kendisine bildirilmemiştir. İlk kez 20.07.1999 günlü oturumda keşif yapılmasına karar verildiği buna göre, 23.08.1999 gününde yapılacağı ilk keşif tarihinden itibaren keşfin yapılmaması nedeniyle 26.10.1999, 08.02.2000, 25.04.2000, 20.06.2000, 18.07.2000, 03.10.2000 günlü oturumlarda yeniden keşif günü verildiği, ancak keşiflerin hangi nedenle yapılamadığına ilişkin tutanakların tutulmadığı, bu nedenle keşfin hangi nedenle yapılamadığı anlaşılamamaktadır. Mahallinde ilk kez keşfin 20.07.1999 günlü oturumda karara bağlandığı ve keşif masraflarının belirlendiği, müteakip oturumlarda yapılacak keşif için yeniden her hangi bir masrafın davacı tarafa yükletilmediği anlaşıldığına göre ilk keşif de belirlenen keşif giderlerinin yatırıldığının kabulü gerekir. Hal böyle olunca 21.11.2000 günlü oturumda keşif gideri için alınan kararın ek karar niteliğinde olduğunun kabulü icab eder. Diğer taraftan davacı vekilinin mazeretinin reddine ilişkin kararın da yasal dayanağı bulunmaktadır. Şu hale göre, davacıya keşif giderlerini yatırması için hükme esas alınan ara kararının yasal dayanağı bulunmamaktadır. Öyle ise davacı yada vekiline yeniden keşif giderini yatırmak üzere 3402 sayılı Kadastro Kanununun 36. maddesi hükmüne göre işlem yapılmalı, sonucuna göre karar verilmelidir.... )gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Hemen belirtmek gerekir ki, keşif hususunda verilen kesin önelin yerine getirilmediğinden bahisle davanın reddine karar verilebilmesi, bu önelin HUMK.nun 414 ve devam maddelerde yer alan kurallara uygun bulunmasına bağlıdır.

Gerek öğreti ve gerekse yerleşik yargısal kararlarda, kanıtlama yükümlülüğü altında bulunan tarafa, kesin önel konusu usuli işlemler hiçbir duraksamaya yer vermeyecek biçimde tek tek açıklanmalı, keşif için yapılması zorunlu olan giderler parasal olarak saptanıp bildirilmeli, ödeme için verilen süre belirtilmeli ve bu hususların yerine getirilmemesi halinde doğacak sonuçlar da ihtar olunmalıdır. Bu cümleden olmak üzere, keşif için verilen kesin önellerde;

1-Hakim katip ve mübaşir için depo edilmesi gereken yol tazminatının parasal tutarı,

2-Taşıt gideri,

3-Bilirkişi ücreti,

4-Tanık ücreti,

5-Bilirkişi ve tanıklara yapılacak tebligatlar ile ilgili giderler noksansız olarak belirtilmelidir. ( Bkz.Prof.Dr.Baki Kuru Hukuk Muhakemeleri Usulü 6. Baskı Cilt III sh.2836 vd, aynı eser sh.2843 vd., H.G.K.nun 12.12.1974 gün 8/1153-1401, 16.9.1987 gün 1-389-639 sayılı kararları. )

Somut olayda verilen kesin önele rağmen gereğinin yerine getirilmemesi nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.

Ne var ki, verilen kesin önel usulüne uygun değildir.

Şöyle ki, keşif giderlerinin yatırılması için kesin önel verirken, bu giderlerin açıkca neler olduğu gösterilmeli ve bir keşfin yapılabilmesi yönünden gerekli bütün giderler sayılıp açıklanmalıdır. Bu anlamda; çekişmeli taşınmazın nitelik ve tasarruf durumunun saptanması amacıyla yapılacak keşif giderlerine değinen kesin önele ilişkin ara kararında, Hakim-Katip-Mübaşir, bilirkişiler gibi görevlilere ödenecek para ile keşif araç ücreti ve davetiye tebliğinin zorunlu kıldığı masrafın eksiksiz olarak gösterilmesi gerekirken keşif giderini oluşturan kalemlerin ayrıntılı ve tam olarak gösterilmediği anlaşılmaktadır. Verilen ara kararına dayanılarak kesin süreye uyulmadığından söz edilerek davanın reddine karar verilmesi olanaksızdır. O halde Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda açıklanan ve Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 5.6.2002 gününde oybirliği ile karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972