Taraflar arasındaki "kira tespiti" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 14. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 23.10.2001 gün ve 2000/333-1079 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 15.1.2002 gün ve 2001/11060-2002/259 sayılı ilamı ile , ( ... Davacı 1.1.2001 tarihinden itibaren aylık kiranın 608.000.000 lira olarak tesbitini istemiş, mahkemece, endeks uygulaması yapılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.

4531 sayılı "Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanuna Bir Geçici Madde Eklenmesi Hakkında Kanunun" 1. maddesi uyarınca;" sözleşmelerde kararlaştırılan kira paraları 2000 yılında yıllık % 25... 2001 yılında ise % 10 oranında arttırılabilir... kira tesbit davalarında da yukarıdaki sınırlamalara uyulur" hükmü yer almakta olup, yasa Resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmiştir. Anılan yasa Anayasa Mahkemesinin 19.7.2001 tarihli kararı ile iptal edilmiş olup iptal kararı 15.9.2001 tarihli Resmi Gazetede yayınlanmıştır. Anayasa Mahkemesi Kararlarının geriye yürümezliği ilkesi Anayasal bir kural gereğidir.

Anayasanın 153/5 fıkrasında iptal kararının geriye yürümeyeceği ilkesinin benimsenmiş olmasının nedeni iptal edilen kanuna dayanılarak o tarihe kadar yapılmış bir çok bireysel işlemi geçersiz kılmamak, bu yüzden kişilerin hukuksal güvenliği ve hukuk düzeninin istikrarı açısından çok büyük sakıncalar doğmasını önlemektir.

O halde taraflar arasında düzenlenen 4.10.2000 tarihli sözleşmenin yenilenme tarihi olan 1.1.2001 tarihinde yürürlükte olan 4531 sayılı yasa gereğince % 10 artışla karar verilmelidir. Yasanın emredici hükmüne rağmen endeks uygulaması yapılarak karar verilmesi doğru görülmemiştir... )gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle,yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle, Hukuk Genel Kurulu'nun 12.4.2000 gün ve E:2000/1-767, K: 2000/773 sayılı kararının da aynı doğrultuda bulunmasına göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 26.6.2002 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972