Taraflar arasındaki " kira tesbiti'' davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Antalya 2.Sulh Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 10.4.2001 gün ve 88-479 sayılrkararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 3.Hukuk Dairesinin 12.9.2001 gün ve 7283-7463 sayılı ilamı ile; ( ....Davacı kiracı, 1.1.2001 tarihinden itibaren başlayan dönem kira parasının, 4531 sayılı yasa uyarınca %10 artırılarak 165.000.000 lira olarak tesbitini istemiştir.

Davalı ( kiralayan ) kira sözleşmesinin 23.10.2000 tarihli ve bir yıl iki ay süreli olduğunu ileri sürerek sözleşme özel artış şartı gereğince artış yapılması gerektiğinden bahisle davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece, taraflar arasındaki 23.10.2000 tarihli kira sözleşmesi artış şartı gereğince 1.1.2001 kirasının Devlet İstatistik Enstitüsünce bildirilen orana %10 ilave edilmek suretiyle tesbiti ve davalı Vakıfların isteminin bu nedenle yerinde olduğu gerekçesi ile davanın reddi cihetine gidilmiştir.

Oysa; 4531 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanuna Bir Geçici Madde Eklenmesi Hakkında Kanunun birinci maddesi uyarınca sözleşmelerde kararlaştırılan kira paraları 2001 yılında yıllık %10... oranında arttırılabilir... kira tesbit davalarında da yukarıdaki sınırlamalara uyulur... Kira parasının artış sınırlarının aşılması amacıyla yeniden kira sözleşmesi yapılamaz hükmü yer almakta olup, yasa Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe girmiştir. Yasanın açık buyurucu hükmü dikkate alınarak, yeni dönem kira parasının bir önceki dönem kira parası %10 oranında arttırılmak suretiyle tesbiti gerekirken bu husus gözetilmeksizin yazılı gerekçe ile davanın reddi doğru görülmemiştir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle,yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 3.4.2002 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972