Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bornova iş Mahkemesince davanın kabulüne dairverilen 13.12.2001 gün ve 2000/261 E-2001/700 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 11.2.2002 gün ve 2002/652-950 sayılı ilamı ile; (....1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalının temyiz itirazlarının reddi gerekir.

2- Kurumun temyizine gelince;

Sigortalının muhtemel yaşam süresinin iki yıl eksik hesap edilmesi suretiyle tavan hesabının düşük tutulması isabetsiz olduğu gibi avukatlık ücret tarifesi gereğince karar tarihindeki tarifeye göre avukatlık parasına hükmedilmesi gerekirken dava tarihindeki tarifenin esas alınması usule ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz eden: Davacı vekili

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Dava, rücu alacağı istemine ilişkindir.

Mahkemenin "davanın kabulüne, dava tarihinde geçerli Avukatlık Ücret Tarifesine göre takdir edilen avukatlık ücretinin davalıdan alınmasına" dair verdiği karar, yukarıda açıklanan nedenlerle Özel Dairece bozulmuş, mahkeme, yaşam süresinin 2 yıl eksik hesap edildiğine ilişkin bozma gerekçesine uyarak bilirkişiden bozma doğrultusunda ek rapor almıştır.

Ne var ki, mahkemece "1136 sayılı Avukatlık Kanununda değişiklik yapan 4667 sayılı Kanun 10.5.2001 tarihinde yürürlüğe girdiği, bu değişik hükmün ancak 10.5.2001 tarihinden sonra açılan ve hüküm verilen davalarda uygulanacağı" gerekçesiyle, avukatlık ücreti yönündeki bozma kararına uyulmayarak önceki kararda direnilmiştir.

1-) 1136 sayılı Avukatlık Kanunun 31.10.1980 gün ve 2329 sayılı Kanun ile değişik 168. maddesinin 4. paragrafında yazılı "Avukatlık ücretinin takdirinde hukuki yardımın başladığı veya davanın açıldığı tarihte yürürlükte olan tarifeler esas alınır" hükmü, 2.5.2001 tarihinde kabul edilip 10.5.2001 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 4667 sayılı Kanunun 81. maddesi ile "Avukatlık ücretinin takdirinde, hukuki yardımın tamamlandığı veya dava sonunda hüküm verildiği tarihte yürürlükte olan tarife esas alınır" şeklinde değiştirilmiş, anılan Kanunun 97. maddesinde "Bu Kanunun 9. maddesinin yayımı tarihinden bir yıl sonra, 22. maddesinin yayımı tarihinden altı ay sonra, diğer hükümlerinin ise yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği" belirtilmiştir. Bu nedenle, 168. madde değişiklik yapan 81. maddenin Kanunun yayımı tarihinde yürürlüğe girdiği hususunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.

Yerel mahkeme ile Yüksek Özel Daire arasındaki uyuşmazlık, bu değişiklik hükmünün önceden açılıp, yürürlük tarihinden sonra karar verilen davalara uygulanıp uygulanamayacağı noktasında toplanmaktadır.

Yargılama giderleri, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 423. maddesinde sayılmış, 6 numaralı bendinde vekalet ücretinin de yargılama gideri olduğu belirtilmiştir.

29.5.1957 tarih 4/16 sayılı içtihadı Birleştirme Kararında karşı tarafa yüklenmesi gereken ve yargılama giderlerinden olan vekalet ücretine diğer yargılama giderlerinde olduğu gibi mahkemece kendiliğinden (resen) hükmedileceği belirtilmiştir.

Öte yandan, vekalet ücretinin usul hükümleri dairesinde yargılama giderleri arasında yer aldığı 17.11.1948 tarih 5/8 sayılı içtihadı Birleştirme Kararında açıkça vurgulanmıştır. Bundan, yargılama gideri olan vekalet ücretinin bir usul kuralı olduğu anlaşılmaktadır. Usul kuralları kamu düzenine ilişkin olduğundan aksine bir hüküm bulunmadıkça yapılan değişiklik derhal uygulanır.

Bu nedenle hakim bu ilkeyi gözeterek kendiliğinden değişikliğe derdest davalara uygulamalıdır.

Giderek, kanun lafzına ve amacına göre yorumlanmalıdır. Amaçsal yorum hukukun evrensel ilkesidir. Amaç açık ise yoruma gidilemez. Anılan Kanunun amacı açık olarak "hükmün verildiği tarihte yürürlükte olan tarifenin esas alınması olduğundan ve yürürlük tarihi konusunda ayrık bir hüküm bulunmadığından değişikliğin derdest davalara da uygulanması gerekirken aksine bir yorumla değişikliğin ancak kanunun yayımından sonra açılacak davalara uygulanacağının kabulü isabetsizdir.

Yukarıda açıklanan ilkeler ışığında somut olay değerlendirildiğinde; dava 20.6.2000 tarihinde açılmış olup, davanın kabulüne ilişkin karar 4667 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten sonra, 13.12.2001 tarihinde verildiğinden 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 4667 sayılı Kanunla değiştirilen 168/son maddesi uyarınca karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Ücret Tarifesine göre avukatlık parasına hükmedilmesi gerekirken yanlış gerekçe ile önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

2-) Ne var ki, uyulan kısım yönünden yeni alınan bilirkişi raporu esas alınarak hüküm kurulduğundan bu kısma yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosya Özel Daireye gönderilmelidir.

Sonuç: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile;

Yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenden dolayı uyulan kısım yönünden temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 10. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, oybirliğiyle,

(1) numaralı bentte gösterilen nedenden dolayı Avukatlık ücretine ilişkin direnme kararının HUMK.nun 429. maddesi gereğince (BOZULMASINA), oyçokluğuyla, 11.12.2002 gününde karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972