 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E : 2001/9-125
K : 2001/227
T : 14.03.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- İHBAR - KIDEM VE KÖTÜ NİYET TAZMİNATI İLE İŞÇİLİK HAKLARI
- KAPICILIK HİZMETLERİ
Taraflar arasındaki "ihbar, kıdem ve kötüniyet tazminatı ile işçilik haklan" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 1.İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/6/2000 gün ve 1999/2009-2000/645 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 8//11/2000 gün ve 2000/11011-15651 sayılı ilamı ile; (...Davacının eşi Ziya Ç... ile davalı Apartman yönetimi arasında 17/10/1999 tarihinde bir yıllık yapılan kapıcılık hizmet sözleşmesi yenilenerek 16/6/1999 tarihinde davalı tarafça feshedilmiştir.
Her ne kadar davacının davalı apartmanın doğalgaz ile ısıtılmasından kalorifer yakma temizlik ve servis hizmetlerini yapağı davacı tanıkları anlatımlarından anlaşılmış ise de Siyasal Bilgiler Fakültesinde memur kadrosunda çalışan eşi Ziya Ç...'e kapıcılık işinde yardım ettiği, "B.K.nun 320.maddesi uyarınca bir kısım hizmetlerin yerine getirilmesinde eşine yardım eden davacı ile davalı arasında hizmet akdi oluşmadığı anlaşılmaktadır. Gerçekten davacıyı ücret ödemesi yapılmamış olmasıda bu hususu doğrulamaktadır.
Bu durumda davacı ile davalı apartman yönetimi arasında hizmet akdi söz konusu olmadığından davanın reddi yerine yazdı-şekilde kabulü hatalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, ihbar, kıdem ve kötüniyet tazminatı ile işçilik haklarından doğan alacak istemine ilişkindir.
Davacı, davalının yönetimindeki apartmanda kapıcılık yaptığını ileri sürerek hizmet aktinin feshi nedeniyle ihbar, kıdem ve kötüniyet tazminatlarıyla birlikte ödenmeyen fazla çalışma ve izin ücreti, süt parası, hafta ve genel tatil gündeliği ile ücret alacağını istemiştir.
Davalı taraf, davacıyla aralarında kapıcılık ilişkisi ve hizmet akti bulunmadığını; davacının eşi Ziya Ç... ile apartman yönetimi arasında kapıcı dairesiyle ilgili bir kira sözleşmesi olduğunu savunmuştur.
Mahkeme, davacı ile davalı arasında hizmet akti söz konusu olduğunu kabul ile davanın kısmen kabulüne karar vermiş; davalının temyizi üzerine karar yukarıdaki gerekçelerle bozulmuştur.
Her ne kadar davacının eşi Ziya Ç... ile davalı apartman yönetimi arasında 17/10/1993 tarihli bir kira sözleşmesi mevcut ise de bunun gerçeği yansıtmadığı anlaşılmaktadır. Gerçekten de davacının davalı apartmanda kapıcılık hizmetlerini gördüğü, eşinin devlet memuru olduğu, dosyada toplanan tüm delillerden anlaşılmaktadır. O halde yerel mahkemenin davacı ile davalı apartman yönetimi arasında hizmet ilişkisi bulunduğuna yönelik direnme karan yerindedir. Ne varki; davacı yararına hükmedilen ihbar, kıdem tazminat ile ücret ve yıllık izin ücreti alacakları miktarları Özel Dairece denetlenmemiştir. Bu nedenle dosya Özel Daireye gönderilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle; yerel mahkemenin davacının davalı apartmanda kapıcı olduğuna ilişkin direnme karan yerinde ise de davalı vekilinin hükmedilen tazminat ve alacak miktarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 9.HUKUK DAİRESİNE gönderilmesine, 14.03.2001 gününde yapılan ikinci görüşmede, oyçokluğu ile karar verildi.
