 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 2001/2-1154
K: 2001/1171
T: 26.12.2001
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- BOŞANMA DAVASI ( Evlilik Birliği İçinde Edinilen Mala Katkı Nedeniyle Tazminat Talebinin Nisbi Harca Tabi Olması ve Talepte Bulunan Eşe Mehil Tanınacağı )
- NİSBİ HARCA TABİ TAZMİNAT TALEBİ VE TALEPTE BULUNAN EŞE MEHİL TANINMASI ( Boşanma Davasında Eşin Evlilik Birliği İçinde Edinilen Mala Katkı Dolayısıyla Tazminat Talebi )
- TAZMİNAT TALEBİNİN NİSBİ HARCA TABİ OLMASI VE BUNUN İÇİN MEHİL TANINACAĞI ( Boşanma Davasında Eşin Evlilik Birliği İçinde Edinilen Mala Katkısı Dolayısıyla Yaptığı )
743/m. 143
492/m. 32
DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bakırköy Asliye 8. Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabul-kısmen reddine dair verilen 9.6.2000 gün ve 1998/293 E. 2000/343 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 14.2.2000 gün ve 2000/14010-15824 sayılı ilamı ile; ( ...1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı evlilik birliği içinde davalının edindiği malın alımına katkı nedeniyle maddi tazminat istemiştir. Ancak bu tazminat Medeni Yasanın 143/1. maddesine uygun boşanmanın feri niteliğinde olmadığından nisbi harca tabidir. Davacı vekiline nisbi harç yatırması konusunda önel verilmesi, sonucuna göre karar oluşturulması gerekirken, Harçlar Yasasının 32. maddesine aykırı olarak davaya devamla bu konuda kesin hüküm oluşturacak şekilde davanın reddi bozmayı gerektirmiştir.... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davacı vekili
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Hukuk Genel Kurulu'ndaki müzakereler sırasında davanın reddine karar verildiği halde direnmeye esas kısa kararda davanın rededildiğinin karara yazılmadığı, ancak gerekçeli kararda rededildiğinden söz edildiği, bu durumda direnme kararının bulunup bulunmadığı yönünden ön sorun olarak ortaya çıkmış, yapılan müzakere sonunda, gerekçeli kararda ilk kararda direnildiğinin anlaşıldığı sonucuna varılarak ön sorun oybirliği ile aşılmıştır.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 26.12.2001 gününde oybirliği ile karar verildi.