Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Edremit Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 5.7.2000 gün ve 1999/268 E: 2000/421 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 18.12.2000 gün ve 2000/13994-16063 sayılı ilamı ile; (...Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davacı bir kadınla ilişkiye girdiği kadınında kocasına bıçak çektiği ve pezevenk şeklinde hakaret ettiği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında müşterek hayat temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya sağlamanın ortak kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davacı vekili

Hukuk. Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği düşünüldü:

Dava, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedenine dayalı boşanma istemine ilişkindir.

Davacı, çocukların geleceği için evlilikleri süresince davalıdan kaynaklanan olumsuzluklara

katlandığını,ancak davalının tartışma sırasında kendisine hakaret ettiğini, etkili eylem teşebbüsünde bulunduğunu belirterek,evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına karar verilmesini istemiştir.

Davalı eş vekili, iddiaların gerçeği yansıtmadığını,davacının asıl gayesinin birlikte yaşadığı bayanla evlenmek olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece; davacının bir başka bayanla kurduğu ilişki nedeniyle davalıya boşanma iradesini

açıkladığı, eşyalarını almak için eve gelen davalıyı ayaklarından tutup sürüklediği, kızı ile birlikte Kırgızistan'dan dönen davalıya "seni eve aldığıma dua et" demesi üzerine davalının üst üste yaşadığı şok nedeniyle etkili eylem teşebbüsünde bulunduğu ve hakaretamiz söz söylediği anlaşılmakta ise de, bu tür davranışının davacının haksız ve davalıyı tahrik eden eylem sonucu gerçekleştiği bunun bir defaya mahsus tepki mahiyetinde olduğu, bu nedenle davalıya kusur yüklenemiyeceği (Y.H.G.K., 2.2.1994 gün, E.2/787,K.22) aksi halde ağır kusurlu eşin tahrik edici hareketlerinin dozunu artırarak ve kusursuz eşin sinirlerini yıpratarak küçük düşürücü bir söz sarfetmesini ve bir tokat atmasını bekler hale geleceği, bu suretle de anılan hareketlerden birini tepki mahiyetinde gerçekleştiren kusursuz eşin ağır kusurlu sayılarak haksız tarafın yasalar karşısında korunması sonucunun doğacağı gerekçesiyle davanın reddine ilişkin karan Özel Dairece yukarıda açıklanan nedenle bozulmuş, yerel mahkeme aynı gerekçelerle direnmiştir. Yukarıda açıklanan nedenlere, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme . kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre,usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.

SONUÇ:   Davacı   vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, gerekli temyiz ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 24.10.2001 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972