DAVA : Taraflar arasındaki "itirazın iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Asliye 5. Ticaret Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 22.2.1999 gün ve 1998/1134-1999/144 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 15. Hukuk Dairesinin 8.12.1999 gün ve 1999/2744-4533 sayılı ilamı ile; ... 1 Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasınagöre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz

itirazlarının reddi gerekmiştir.

2 - Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedelinin tahsili için yapılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.

Davacı yüklenicinin yaptığı ve faturaya bağladığı iş bedelinin 550.595.160 TL. olduğu ve bu faturaya davalının itirazda bulunmadığı, uyuşmazlık konusu değildir.

Davalı iş sahibi, davacıya ait personelin temizlik sırasında özensiz davranışlarıyla camları kırdığını ve bu nedenle meydana gelen zararının 550.595.160 lira olduğu, bu zararının davacıdan istenmesine rağmen ödemediğini savunarak, takas-mahsupta bulunmuştur.

Mahkemece davanın kabulüne ilişkin kurulan kararın gerekçesinde, davacı yanın verdiği iddia olunan zarar tartışılmamış ve yapılan yargılamada bu konunun ispatı için davalı iş sahibine imkan tanınmamıştır. Cam kırma olayı eğer varsa, haksız eylem ( fiil ) sayılır. Filler tanıklarla kanıtlanabilir.

Mahkemenin, bu konuda araştırma yapmaması ve takas-mahsup savunmasını nazara almaması doğru olmadığı gibi; davacının talep ettiği ve takibe konu yaptığı işlemiş faize hükmedilebilmesi için de, asıl alacağın miktarı gösterilmek ve bu miktar talep edilmek suretiyle keşide edilecek ihtarname ile davalı iş sahibinin temerrüde düşürülmesi gerekirken, temerrüt oluşturmayan fatura tebliğ tarihinin faize başlangıç yapılması da doğru olmamıştır.

Eksik inceleme ve araştırmaya dayalı karar açıklanan nedenle bozulmalıdır... gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz Eden: Davalı vekili

Hukuk Genel Kurulu`nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedelinin tahsili için yapılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.

Yerel mahkemenin davanın kısmen kabulüne ilişkin ilk kararını Özel Daire yukarıdaki gerekçelerle bozmuş; mahkeme "davalının takas ve mahsup talebi olmadığı; davacının davalıya takip talebinden önce ihtarname tebliğ ettirdiği ve temerrüt oluştuğu" gerekçesiyle önceki kararında direnmiştir.

Gerçekten de; davacı şirketin icra takibinden önce Beyoğlu 22. Noterliği`nin 1.10.1997 tarih ve 36745 yevmiye nolu ihtarnamesini keşide ederek, 550.595.160 TL.lık alacağının 3 gün içinde ödenmesini istediği; ihtarnamenin davalı şirkete 3.10.1997 tarihinde tebliğ edildiği ve davalının 7.10.1997 tarihinde temerrüde düştüğü dosya kapsamından ve bilirkişi raporundan anlaşılmaktadır. O halde yerel mahkemenin davalı şirketin temerrüde düştüğü yolundaki direnmesi yerindedir.

Ne var ki; davalı şirket davacı şirkete ait personelin temizlik sırasında özensiz davranışlarıyla camları kırdığı ve bu nedenle 550.595.160 TL. zarar oluştuğunu, 31.8.1997 tarih ve 124 nolu fatura keserek davacı şirkete göndermiştir.

Taraflar arasındaki sözleşmenin 5 ve 6. maddeleri gereğince davacı şirket personelinin verdiği zararların en geç iki iş günü içinde yüklenici ( davacı ) tarafından giderilmemesi durumunda yönetimce ( davalı tarafça ) karşılanıp masraflarının yüklenicinin ilk istihkakından kesileceği kararlaştırılmıştır. Gerek sözleşmenin bu hükümleri ve gerekse genel hükümler çerçevesinde davacı yüklenici personelinin verdiği zararları karşılamakla yükümlüdür. Davalı şirketin cam kırılması nedeniyle davacıya gönderdiği fatura ve davaya cevaplarındaki anlatımlar karşısında, davalının takas ve mahsup isteminin varlığının kabulü gerekir. Bu nedenle yerel mahkemenin davalı tarafın takas- mahsup istemi bulunmadığına ilişkin direnme kararı yerinde değildir. O halde direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında "davalının takas-mahsup savunmasının nazara alınmamasının doğru bulunmadığı"na ilişkin bölümünde gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.2.2001 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972