 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no: 2000/9-1615
Karar no: 2000/1603
Tarih: 1.11.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- SENDİKA YÖNETİCİSİ ( Yıllık Ücretli İzin Alacağı Talebi )
- YILLIK ÜCRETLİ İZİN ALACAĞI TALEBİ ( Sendika Yöneticisinin )
- İZİN ALACAĞI TALEBİ ( Sendika Yöneticisinin Yıllık Ücretli İzin Kullanmadığı Yıllar İçin )
2821/m.45
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 3. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 21.3.2000 gün ve 2000/21 E- 160 K.sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 28.6.2000 gün ve 2000/6468-9964 sayılı ilamı ile; ( ...Seçimle sendika profesyonel yöneticisi olarak göreve getirilen davacı ile davalı sendika arasındaki ilişki hizmet aktine dayanmaz. Uyuşmazlık 2821 sayılı Sendikalar Kanunun 45. maddesi uyarınca çözümlenmelidir. Bu maddede sendika yöneticilerinin her türlü yolluk ve tazminatları ve ücretlerinin Genel Kurul tarafından tesbit edileceği belirtilmiştir. Bu kapsamda genel kurul kararları önem taşımaktadır. Dosya içinde bulunan Genel Kurul kararları ve bütçe talimatlarına göre sendika yöneticilerinin yıllık izne ayrılırlarken ücretlerinin ödeneceği öngörülmüş ise de yıllık izinlerini kullanmayanlar için görevlerini ifa ederken ücretlerin ödenmesi ile yetinilmiş, ayrıca kullanılmayan yada kullandırılmayan izinler dolayısıyla ücret alacağı kurala bağlanmamıştır. Yine genel kurul kararlarına göre yıl içinde iznini kullanmayan yöneticilerin bu haklarını kaybettikleri öngörülmüştür. Bu düzenlemeler karşısında davacı sendika yöneticisinin kullandırılmayan yıllar için izin alacağını hak kazandığı kabul edilemez. Bu durumda davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 1.11.2000 gününde oyçokluğu ile karar verildi.