 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E : 2000/6-729
K : 2000/748
T : 5.4.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki "tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Akhisar Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 18.11.1999 gün ve 685-1409 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6.Hukuk Dairesi'nin 28.12.1999 gün ve 10887-10842 sayılı ilamiyle; (...Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir.
Mahkemece istem gibi karar verilmiş ve hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ayağından sakat olduğunu, kiralananda manavlık yapacağım, bu dükkana ihtiyacı
olduğunu iddia ederek tahliye isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili ihtiyacın samimi olmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının ihtiyacı samimi görülerek kiralananın tahliyesine karar verilmiştir.
ihtiyaç iddiasının kabul edilebilmesi için gerçek, zorunlu ve ihtiyacın samimi olduğunun kanıtlanması gerekir.
Davacı delil olarak pazarcılık belgesi ve ayağındaki sakalığı ile ilgili bir belge ibraz etmişse de bu belgeler ihtiyacı kanıtlamak bakımından yeterli olmadığından davacıdan tanıkları olup, olmadığının sorulması, tanık gösterdiği takdirde bu tanıkların dinlenmesi ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmişlir.
TEMYİZ EDEN : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle yargılamada belirlenen delillere göre işyeri ihtiyacının samimiyetine ilişkin tanık gibi başkaca delil aranmasının gerekmemesine delillerin değerlendirilmesinde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı (4.400.000) lira bakiye temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 5.4.2000 gününde oyçokluğu; ile karar verildi.