 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E : 2000/6-720
K : 2000/744
T : 5.4.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki "tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 9.sulh Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 24/2/1998 gün ve 1996/587 E., 1998/124 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6.Hukuk Dairesinin 24/12/1998 gün ve 1998/10881-11067 sayılı ilamı ile; (...Dava ihtiyaç nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davanın reddine karar vermiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, kiralananın bulunduğu yerin imar planında otopark tesisleri alanı olarak ayrıldığını, bu nedenle imar planı çalışmalarının tamamlanması nedeniyle kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı, kiralananın bulunduğu mevkide otopark sorununun olmadığını, Büyükşehir Belediyesince verilmiş tahsis kararının bulunmadığım beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme, imar durumunda yapılan değişikliğin tahliye sebebi olarak görülemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir.
Davacı, kiralananın imar değişikliği nedeniyle otopark tesisleri içerisinde kaldığını ileri sürerek bu davayı açmıştır. Mahkemece yapılacak iş mahallinde keşif yapılarak kiralananın imar içinde kalıp kalmadığının saptanarak sonuca göre karar verilmek gerekirken imar değişikliğinin tahliye nedeni olamayacağı gerekçesiyle davanın reddi hatalı olmuştur. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aylandır. Bu nedenle direnme karan bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 5/4/2000 gününde, oyçokluğu ile karar verildi.