 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E : 2000/6-33
K : 2000/40
T : 2.2.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki "tahliye " davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bornova Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 28.4.1999 gün ve 1998/1636-1999/644 sayılı kararın .incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 22.6.1999 gün ve 1999/5574-5604 sayılı ilamıyle; (...Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem gibi karar verilmiş ve hüküm davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacılar vekili, davacıların kiralananı kuyumculuk, saat ticareti yapmak üzere satın aldıklarını bildirerek ihtiyaç nedeniyle tahliye isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, davacıların ihtiyaçlarının samimi olmadığını, başka yerlerde aynı işi yaptıklarını asıl amaçlarının kira bedelini artırmak olduğunu, davanın reddi gerekeceğini savunmuştur.
Mahkemece ihtiyaç iddiası gerçek ve samimi görülerek tahliye kararı verilmiştir.
Davacılardan Ayhan C...'ın fezim kuyumculuk adı altında kurulan şirketin ortağı olup, Şirinyer'de üç, Bornova'da iki ayrı yerde faaliyette bulunduğu, davacılardan Adnan ve Abidin C...'ın da Konak Kemeraltı'da Abidin Kuyumculuk adı altında kuyumculuk yaptıkları zabıta aracılığı ile yapılan araştırmadan dinlenen yeminli tanık beyanlarından ve dosyaya ibraz edilen vergi levhalarından anlaşılmaktadır. Ayrıca ticaret sicil memurluğundan gelen yazılı cevabında da yukarıda adı geçen limited şirketlerin ortağı olduklarıda belirtilmiştir.
Limited şirketlerde her ortak şirketin tüm işlerinden ve yönetiminden sorumlu olduğuna göre ayrıca yönetici olmaları sıfatı aranmaksızın belli bir işlerinin var olduğunun kabulü gerekir. Bu durumda ikinci bir iş istemi için açılan bu davada ihtiyacın gerçek, samami ve zorunlu olduğu kabul edilemez. Bu nedenle davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile tahliye kararı verilmesi doğru değildir. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden r yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü.
Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen hüküm, özel Dairenin yukarda metni yazılı kararı ile bozulmuştur.
Yerel mahkeme, ticaretin genişletilmesi olgusunun işyeri bakımından zorunlu ihtiyaç olarak kabul edildiğinin , Hukuk Genel Kurulu'nun 1.10.1997 gün 1997/6-630-762 sayılı kararında gerekçe göstererek önceki kararında direnmiştir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına, göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı (52.630.000 ) lira bakiye temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 2.2.2000 gününde oyçokluğu ile karar verildi.