 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E : 2000/4-98
K : 2000/117
T : 23.2.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki "Manevi Tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda ; Ankara Asliye 15. Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 8.7.1998 gün ve 1997/456-1998/469 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine , Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin , 21.6. 1999 gün ve 1999/4566-5996 sayılı ilamı ile; (...Dava, kişilik haklarına saldırı sonucu uğranılan zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Davacı, davalının hakaret teşkil eden sözlerinden dolayı kişilik haklarının saldırıya uğradığım belirterek tazminat isteminde bulunmuştur.
Yerel mahkemece, davaya konu edilen sözlerin davalı tarafından söylendiğinin kanıtlanmadığı gerekçesiyle istem reddedilmiştir. Karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kat malikleri toplantısı sonrasında çıkan tartışma üzerine davalının kendisine "hayvan herif diye nitelemede bulunduğunu iddia etmiştir. Bu sözlerin davalı tarafından kullanılıp kullanılmadığının kanıtlanması ancak tanıkların beyanları ile açıklığa kavuşacaktır. Uyuşmazlığın çözümünde başkaca bir hukuki bir sorun bulunmamaktadır. Bundan dolayıdır ki, tanık beyanlarının değerlendirilmesi gerekmektedir.
Konu ile ilgili olarak, yanların eşleri yeminsiz olarak dinlenmişler ve bu tanıklar eşlerinin iddia ve savunmaları doğrultusunda açıklamada bulunmuşlardır. Bunun dışında davacı, Oğuz K... ile Harun K...'i tanık göstermiştir. Bunlardan Oğuz K... olay sırasında sert tartışmalar ve bağrışmalar olduğunu, ancak davaya konu edilen sözlerin söylendiğini duymadığını, diğer tanık Harun K... ise, toplantı sırasında karşılıklı sert tartışmalar olduğunu bunun üzerine davalının ayağa kalkarak "Selçuk beye hitaben hayvanlaşmayın diye söyledi..."biçiminde açıklama yapmıştır.
Yeniden sorulması üzerine bu beyanında ısrar etmiştir.
Davalı tarafından gösterilen tanıklardan Tülin A..., tartışma olduğunu, ancak davaya konu edilen sözün davalı tarafından kullanıldığını duymadığını, Oya S..., duymadığını ve ilaveten söylenmediğini belirtmiştir. Davalının gösterdiği diğer tanık Kamil Soysal ise, olayın meydana geldiği toplantıda bulunmadığını ancak davalı ile sonradan yaptığı görüşmede, davalının kendisine "... Ben toplantı sırasında Rasim Beye karşı dava konusu edilen sözleri söyledim, ancak o benim evladım ' yaşında, bunda ne var, niye dava açmış, sen gel tanıklık yap..." biçiminde açıklamada bulunmuştur.
Yukarıya ilgili kısmı ve özeli alınan tanık beyanlarından, davalının davacıya hitaben "hayvanlaşmayın" biçiminde kişilik haklarına saldırı (eskil edecek sözü kullandığı sonucuna varmak gerekir. Yanlarla hiç bir akrabalık ve yakınlığı saptanmayan ve ant verilmek suretiyle dinlenen tanık Harun K...'in samimi beyanı uyarınca davalının sorumluluğu yönünde karar verilmesi gerekirken, dinlenen diğer tanıkların "duymadıkları" şeklinde soyut ifadelerine üstünlük tanımak ve iddiayı yeminli beyanları ile doğrulayan tanık beyanları yok sayılmak suretiyle davanın reddine karar verilmiş olması bozmayı gerektirir ise de karar onanmış bulunduğundan davacının karar düzeltme isteği HUMK'nun 440 ve 442. Maddeleri uyarınca kabul edilmeli, onama kararı kaldırılmalı ve hüküm gösterilen nedenlerle bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU
Hukuk Genci Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında . ayıklanan gerektirici nedenlere göre Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı Bozulmalıdır.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nün 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine , 23.2.2000 gününde yapılan 2. Görüşmede oyçokluğu ile karar verildi .