 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E : 2000/21-135
K : 2000/149
T : 1.3.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki "ödeme emrine itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Balıkesir İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 14.10.1999 gün ve 1999/205-162 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 21.Hukuk Dairesinin 15.11.1999 gün ve 1999/8084-8156 sayılı ilamı ile; (...dava nitelikçe idari para cezası ve buna ilişkin gecikme zammının tahsili için idarece yapılan icra takibinin iptaline ilişkindir.
1-1997/2 dönem dört aylık bordrosunun geç verilmesinden dolayı 506 sayılı yasanın 140. Maddesine göre verilip, 20.11.1997 tarih ve 95806 sayılı yazı ile tebliğ edilen 70.875.600 TL idari para cezasının Balıkesir 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 1998/49 Esas. 1998/61 karar sayılı ve 25.2.1998 tarihli ek karan ile iptaline karar verildiğinden ve hükümde maddi yanılgı sonucu idari para cezası, eksik gösterildiğinden kurumca 6183 sayılı yasaya göre takibi mümkün olmadığından davalı kurumun bu yönleri amaçlayan itirazlarının reddi gerekir.
2-1997/2,3,4,5,6,7 aylık ek bildirgelerinin geç verilmesi nedeniyle verilen idari para cezasına gelince;
İdari para cezası 506 Sayılı Yasanın 140. Maddesindeki prosedürden geçmiş en son Sulh Ceza Mahkemesine yapılan itirazda reddedilerek kesinleşmiştir. Artık para cezasının yasal olup olmadığı konusunda yargılama yapılamaz. Para cezasının ve buna uygulanan gecikme zammının 506 Sayılı Yasanın 80. Maddesinde açıkça belirtildiği üzere Sosyal Sigortalar Kurumunun belli bir alacağı haline gelmiştir. Yapılan icra takibinin yerinde olduğu ve gecikme zammı hesabının da doğru olduğu saptanmıştır.
Sosyal Sigortalar Kurumunun alacağının tahsilinde uyulması gerekli 6183 Sayılı Yasa yönünden takibin iptalini gerektiren herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden davanın reddine karar vermek gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı SSK. Genel Müdürlüğü vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genci Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında
açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel Daire
,na kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 1.3.2000 gününde, oybirliği ile karar verildi.