Yargıtay Kararı

2004/m.67

6762/m.3

3095/m.1

Taraflar arasındaki "itirazın iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İzmir Asliye 12. Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabul-kısmen reddine dair verilen 18.11.1999 gün ve 1999/53 E. 1999/1000 K.sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 19. Hukuk Dairesi'nin 8.6.2000 gün ve 2000/2626 E.2000/4482 K. sayılı ilamiyle; ( ...1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve özellikle haksız fiilden kaynaklanan tazminatın yargılamayı gerektirmesi nedeni ile davacı yararına inkar tazminatına hükmolunmamasında bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2- İki tarafında tacir olduğu ve zararında ticari işletmeye ilişkin bulunduğu gözetilerek reeskont faizine hükmedilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile yasal faize hükmedilmesi doğru görülmemiştir.... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 13.12.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.