 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas no: 2000/18-918
Karar no: 2000/934
Tarih: 31.5.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- ESKİ HALE GETİRME ( Tapu Kütüğünde Mesken Olarak Kayıtlı Yerin Eski Hale Getirilmesinin İstenmesi )
- LABORATUAR ( Bakteriyoloji Laboratuarının Muayenehane Kapsamına Girmemesi )
- TIBBİ TAHLİL LABORATUARI ( Muayenehane Kapsamına Girmemesi )
634/m.24
DAVA : Taraflar arasındaki "eski hale getirme" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bolu Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 5.5.1999 gün ve 1998/974 - 1999/486 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 14.10.1999 gün ve 1999/9951-12419 sayılı ilamı ile; ( ...Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik,görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; Dava dilekçesinde, tapu kütüğünde mesken olarak kayıtlı bağımsız bölümü, davalının tıbbi tahliller laboratuvarı olarak kullandığı belirtilerek, dava konusu yerin mesken olan eski haline getirilmesi isteminde bulunulmuştur.
Bilirkişi raporunda dava konusu yerin kullanım amacının, tahlil laboratuvarı ve muayenehane olduğu bunun, ilgili yerde asılı bulunan ruhsattan da anlaşıldığı belirtilmiş, bu rapora dayanılarak dava reddedilmiştir.
Kat Mülkiyeti Yasasının 24. maddesi, yalnızca dispanser, klinik, poliklinik niteliğinde olmayan muayenehaneler için kat maliklerinin oybirliği ile alacakları karara gerek olmadığını kurala bağlamıştır. Dava konusu yer, muayenehane olarak kullanılması yanında, işyeri niteliğindeki tıbbi tahliller laboratuvarı olarak da kullanıldığına göre, muayenehane kavramının genişletilip, hakim faaliyetin laboratuvar tahlilleri olduğu anlaşılan bakteriyoloji laboratuvarının da bu kavram içinde mütalaa edilerek davanın reddi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 31.5.2000 gününde, oybirliği ile karar verildi.