Yargıtay Kararı

Taraflar arasındaki "geçit hakkı" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Urla Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 22.6.1999 gün ve 1999/69-215 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 14.Hukuk Dairesi'nin 2.12.1999 gün ve 1999/8071-8619 sayılı ilamiyle; (...Medeni Kanunun 671.maddesi gereğince açılan zorunlu geçit hakkı davalarında geçit hakkı kurulan yerin ve yolun genişliğinin leh ve aleyhine bu hak istenen taşınmazların geometrik durumları yüzölçümleri ve kullanım biçimleri dikkate alınmalıdır. Davacının aleyhine geçit hakkı istediği ve Hazineye ait 1418 parsel sayılı taşınmaz 3480 m2 olup tarla vasfındadır. Bilirkişi raporuna göre (A) harfi ile işaretli yerden geçit hakkı kurulurken bu parsele komşu olan yola cephesi geniş ve yüzölçümü olarak da daha büyük görünen 1536 parselden ya da 1418 ve 1536 parselin ortak sınırından geçit yeri verilip verilemiyeceği tartışılmadan yazılı olduğu üzere 1418 parsel sayılı taşınmaz üzerinden geçit hakkı kurulması ve külfetin sadece bu parsele yükletilmesi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, 4.10.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.