Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Konya 2.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 24.11.1998 gün ve 1997/330 E- 1998/787 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 13.Hukuk Dairesinin 21.6.1999 gün ve 1999/4661-5008 sayılı ilamı ile; (...Davacı, 1.6.1995 tarihli "Borç ve Nemalandırma Senedi" isimli sözleşme gereğince davalıdan 2035 DM. alacağı bulunduğunu, paranın iade edilmemesi üzerine başlattığı icra takibine davalının itirazı ile takibin durduğunu ileri sürerek, 2035 DM. alacağın karar tarihindeki döviz kuru üzerinden davalıdan tahsilini istemiştir.

Davalı, davarım reddini dilemiştir.

Mahkemece. 160.000.000 TL. alacağın davalıdan tahsiline, davacının karar tarihindeki kur üzerindeki talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı, davalıya ödünç olarak verdiği 2035 DM.nin karar tarihindeki Türk Lirası karşılığının ödetilmesini istemiştir.

Borçlar Kanunu'nun 3678 sayılı yasa ile değişik 83.maddesi hükmüne göre. yabancı para borcunun vadesinde ödenmemesi halinde, alacaklı bu borcu vade veya fiili ödeme günündeki rayice göre Türk Parası ile ödemesini isteyebilir. Yasa'nın bu hükmüne göre alacaklı alacağını vade tarihi, veya fiili ödeme tarihindeki Türk lirası karşılığını isleyebilir. Davacı anlaşmada belirli bir vade bulunmadığından karar tarihi itibariyla Türk Lirası karşılığını talep etmiş ve tercihini bu şekilde kullanmıştır. Bu talep mahkemece nihai olarak karar verildiği tarih itibariyla Türk Lirası karşılığının ödetilmesi anlamındadır. Dava dilekçesinde gösterilen değer harca esas olan değer olup, talep edilen miktarı göstermez. Mahkemece bu yön gözetilmeksizin dava tarihindeki Türk Lirası karşılığının hüküm altına alınması usule ve yasaya aykırıdır....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN :   Davacı vekili

Hukuk Genci Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme karan bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nün 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 23.2.2000 gününde, oybirliği   ile karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972