 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E : 1999/9-663
K : 1999/791
Tarih : 6.10.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 7. İş. Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 4.2.1999 gün ve 1998/587 E. 1999/16 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk dairesinin
6.5.1999 gün ve 1999/6601-8645 sayılı ilamı ile; (...Davacı, davalı Kurum tarafından kıdem tazminatının yıllık 53.312.500 TL, tavan üzerinden hesaplanmayıp sözleşmeli personel olduğu gerekçesiyle emekli ikramiyesi tavanı olan 36.100.000 TL. üzerinden belirlenip eksik
ödeme yapıldığını belirterek, fark tazminat talebinde bulunmuş ve mahkemece istek kabul edilmiş, olup, karar davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Davacıya, davalı kurum tarafından 17.8.1979-10.7.1996 (emeklilik) tarihleri arası esas alınmak suretiyle brüt 613.700.000 TL. tazminat tahakkuk ettirilmiş ve ödenmiştir. Bu ödeme yapılırken 36.100.000 TL. esas alınmış olup, dava dilekçesinden anlaşılacağı şekilde davacı, davalı kurumda geçen hizmeti karşılığının eksik değerlendirildiğini ileri sürmektedir.
Davacının dosyadaki belgelerden kendi isteği ile sözleşmeli personel statüsüne geçirildiği anlaşılmaktadır.
Sözleşmeli personel, 1475 sayılı iş yasası kapsamında yer almadıklarından, bu kişilerle kurumları arasındaki her türlü anlaşmazlıklarda görevli mahkemeler iş mahkemeleri olmayıp idari mahkemelerdir.
Davacının İstanbul Belediyesine bağlı işyerlerinde işçilikte geçen hizmetleri dava kapsamı dışında olduğu gibi TRT'de gerek işçi statüsünde gerek sözleşmeli personel statüsünde çalışılan süreler TRT mevzuat ve yönetmeliğine göre değerlendirilmiş ve buna göre kıdem tazminatı adı altında bir ödeme yapılmıştır. Bu işlemlerin bütünlüğü karşısında uyuşmazlığın çözüm yeri idari Yargı yeri olduğundan dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu' nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, fark kıdem tazminatının ödetilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verdiği karar; özel Dairece, davanın sözleşmeli personel statüsünde bulunması nedeniyle uyuşmazlığın çözün yerinin idari yargı yeri olduğu gerekçesiyle bozulmuştur.
Oysa davacı 1475 sayılı Yasa kapsamında işçi statüsünde bulunduğu döneme ilişkin hizmetleri karşılığı fark kıdem tazminatının istemiştir.
O nedenle yerel mahkemenin, sözleşmenin dönem önceki işçilikte geçen süreler için kıdem tazminatı davasına bakma görevinin iş mahkemelerine ait olduğuna ilişkin direnmesi yerindedir.
Ancak işin esasına ilişkin temyiz itirazları Özel Daire tarafından incelenmediğinden dosya dairesine gönderilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme uygun bulunduğundan, işin esasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 9.Hukuk Dairesine gönderilmesine, 6.10.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.