 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E : 1999/6-996
K : 1999/996
Tarih : 24.11.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki "temerrüt nedeniyle tahliye ve kira alacağı" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Karşıyaka l.Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabul-kısmen reddine dair verilen 3.3.1999 gün ve 1999/114 E-223 K.sayılı kararın incelenmesi davalı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6.Hukuk Dairesinin 20.4.1999 gün ve 1999/3481-3530 sayılı ilamı ile; (...Dava temerrüt sebebiyle tahliye ve kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece akdin feshi, tahliye ve kira alacağı konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı tarafından tahliyeye yönelik olarak temyiz olunmuştur .
Tebligat Kanununun 20-21 ve Tüzüğün 28.maddesi gereğince muhatap veya muhatap adına tebliğ yapılabilecek olanlardan herbiri gösterilen adreste bulunmaz iseler tebliğ memurunun adreste bulunmama sebebini bilmesini muhtemel komşu, yönetici, kapıcı, muhtar, ihtiyar heyeti, zabıta amir ve memurlarından tahkik ederek beyanlarını tebliğ tutanağına yazıp imzalatması, imzadan çekinmeleri halinde de bu durumu yazıp imzalaması gerekir.
Olayımızda, davalının ne sebeple adreste bulunmadığı ihtarnamenin tebliğine dair belgede tevsik edilmemiştir. Bu durumda davalıya tebliğ edilmiş usulüne uygun bir temerrüt ihtarından söz edilemez. Tahliye davasının reddine karar vermek gerekirken bu husus gözönünde tutulmadan yazılı şekilde kiralananın tahliyesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEHYİZ EDEN : Davalı
HUKUK GENEL KURULU KARARI
.Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu
nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalının temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 21.11.1999 gününde, oyçokluğu ile karar verildi.