 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 1998/3-50
Karar No: 1998/89
Tarih: 11.2.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki "kira tesbiti" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 9.Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 9/4/19-97 gün, ve 1997/110 - 3/7 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 3.Hukuk Dairesinin 10/7/1997 gün ve 1997/6380 - 6984 sayılı ilamı ile;
(...Davacı, 1.1.1997 tarihinden geçerli olmak üzere aylık kiranın tespitini talep etmiştir.
1.1.1994 başlangıç tarihli kira sözleşmesi (1) yıllık düzenlenmiştir. Yerleşmiş Yargıtay İçtihatlarına göre, bir yıllık düzenlenen kira süresinden itibaren uzayan üç dönem aylık kira miktarı tespit edilirken % 65 endeks oranı uygulanmaktadır. Bu nedenle 1.1.1997 tarihinden geçerli aylık kira tespiti yapılırken % 65 endeks oranı uygulanması gerekirken hak ve nesafet oranlarına göre aylık kiranın tespiti doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle 1.1.1994 tarihli sözleşmedeki taraflar ile sözleşme koşullarının 1.1.1993 günlü sözleşmeye göre farklılık gösterdiğinin anlaşılmasına göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 11/2/1993 gününde, oybirliği ile karar verildi.