 |
T.C.
YARGITAY
HUKUK GENEL KURULU
E. 1998/20-654
K. 1998/685
T. 07.10.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tesbite itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ezine Kadastro Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 20.11.1996 gün ve 1980/44 E.1996/128 K. sayılı kararın incelenmesi bir kısım taraflar ve vekilleri tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 16.4.1997 gün ve 3767 - 4361 sayılı ilamı;
( ... Yapılan incelemede, yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı son oturumda oluşturulan kısa kararın ( 1 nci bendinde birleştirilen mahkememizin 1989/5 esas sayılı dosyasında davacı olan Rabia Yıldırım, Burhan Özalp ve İrfan Özalp'in davalarının reddine) dendiği halde, gerekçeli kararı ( 1 nci bendinde davacı Muzaffer Özkan mirasçılarının davalarının kabulüne) denmiştir. Oysa kısa kararla gerekçeli kararın çelişik olması mutlak bozma nedeni oluşturur. ( İ.B.B.G.K. 10.4.1992 T., 1991/7 E.1992/4) .......) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
KARAR : Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle kısa karardaki bent numaralarının sıralanmasındaki çelişkisi sonucu etkili değil ise de kısa kararın kendi içerisinde ve ayrıca gerekçeli kararda çelişkili olmasına göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz eden taraflar ve vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı ( BOZULMASINA), oybirliği ile karar verildi.