DAVA : Taraflar arasındaki "tespite itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Güney Kadastro Mahkemesi`nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 14.11.1996 tarih ve 1994/149, 1996/81 sayılı kararın incelenmesi davalı Orman İdaresi temsilcisi ve davalı Hazine vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 20. Hukuk Dairesi`nin 11.6.1997 tarih ve 1997/5605-6427 sayılı ilamı ile; "... ... köyünde, 3402 sayılı yasanın 4. maddesine göre yapılan orman kadastrosu sırasında orman sınırları içine alınan 432 ada, 75 parsel sayılı taşınmaz, arazi kadastrosunca orman niteliği, 462 hektar, 2277 m2 miktarında, Hazine adına tespit edilmiş, davacı H.B. taşınmazın içerisinde tarlasının bulunduğu savıyla zilyetliğe dayanarak itiraz etmiş, yargılama sırasında M.G. 432 ada, 75 parselin 15 dönümlük kesiminin kendisine ait bağ olduğunu ileri sürerek, 10.11.1994 tarihli dilekçesi ile davaya katılmıştır.

Yerel mahkemece, davacı H.B.nin dava ettiği yerin; teknik bilirkişiler tarafından düzenlenen 26.6.1995 ve 28.8.1996 tarihli, I nolu haritada gösterilen yer olup, haritada ( a ) ile işaretlenen 6750 mı`lik ve ( b ) ile işaretlenen 750 mı`lik kesimlerin 438 ada, 69 sayılı parsel içerisinde kaldığı, aynı haritada ( a ) ile işaretlenen 8900 mı`lik kesimin 432 ada, 75 sayılı parsel içerisinde kaldığı, M.G.`nin dava ettiği yerin; II nolu haritada gösterilen yer olup, haritada ( c ) ile işaretlenen 3500 mı`lik kesimin Ü.A. ve arkadaşları adına tespit edilen 432 ada, 30 sayılı parsel içinde kaldığı, aynı haritada ( b ) ile işaretlenen 7200 mı`lik kesimin 432 ada, 75 sayılı parsel içinde kaldığı belirlenmiştir. H.B. tarafından açılan ve 438 ada, 69 parsel sayılı taşınmaz içinde kaldığı saptanan taşınmazlarla ilgili dava eldeki temyize konu davadan 12.10.1995 tarih, 1994/149-1995/12 sayılı kararla tefrik edilerek, 1994/150 esasında görülen dava ile birleştirilip, 1994/150 Esas, 1996/82 sayılı Karar`la davacı H.B.`nin 438 ada, 69 parsele yönelik davası reddedilerek dava ettiği yerlerin orman niteliği ile Hazine adına tapuya tesciline dair verilen karar kesinleşmiştir.

Eldeki temyize konu davada ise, yerel mahkemece 438 ada, 75 parsel sayılı taşınmaz yönünden yapılan yargılama sonunda davacı H.B.`nin I nolu haritada 438 ada, 75 parsel sayılı taşınmaz içerisinde ( a ) ile gösterilen bölüme yönelik davasının reddine, tespit gibi orman niteliğinde Hazine adına tapuya tesciline, katılan davacı M.G.`nin II nolu haritada ( c ) ile gösterilen ve 432 ada, 30 parsel içinde kaldığı belirlenen yerle ilgili davası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, M.G.`nin II nolu haritada 438 ada, 75 parsel sayılı taşınmazın içinde ( b ) ile gösterilen 7200 mı`lik yer yönünden davasının kabulüne karar verilmiş, hüküm kabule karar verilen 438 ada, 75 parselin II nolu haritada ( b ) ile gösterilen 7200 mı`lik kesimi yönünden davalılar orman yönetimi ile Hazine tarafından temyiz edilmiştir.

Yerel mahkemece hükme dayanak yapılan orman mühendisi O.Ö. tarafından düzenlenen 4.11.1996 tarihli raporda ( çekişmeli temyize konu taşınmazın memleket haritası ve amenajman planında açık alanda kaldığından orman sayılmayan yer olduğu ) açıklanmış ise de, ziraat mühendisi Y.E. tarafından düzenlenen 12.7.1995 tarihli raporda ( temyize konu taşınmazın kıraç ve taşlı toprak yapısında olduğu, zeminde 7-8 yaşlarında kızılçam ağaçlarının bulunduğu, mevcut hali ile tarım arazisi olmadığı ) vurgulanmış, ziraat yüksek mühendisi T.E. tarafından düzenlenen 2.10.1996 tarihli raporda da ( taşınmaz üzerinde genç kızılçam ağaçlarının var olduğu ) belirtilmiştir. Öte yandan, dosya arasında yer alan arazi kadastro paftasının ve komşu parseller tutanaklarının incelenmesinden; çekişmeli temyize konu taşınmazın kuzey ve güney yönlerinden ormana bitişik olduğu batı ve doğu yönlerinden de orman içerisinde yer alan ve zilyetlik yoluyla gerçek kişilere tespit edilen taşınmazlara bitişik olduğu gözlenmiştir. Orman içerisinde yer alan, orman bütünlüğünü bozan ve halen üzerinde kızılçam ağaçlarının var olduğu belirlenen taşınmazın ormandan açma yapılmaya çalışıldığının kabulü gerekir. Öncesi orman olan taşınmazların üzerindeki bitki örtüsü yok edilmiş olsa dahi, salt orman toprağı orman sayılan yerdir. Kaldı ki; 6831 sayılı yasanın 17/2. maddesine göre orman içi açıklıkları orman mefhumuna dahil olup, zilyetlikle kazanılamaz. Özel mülke dönüştürülemez. Açıklanan nedenlerle davacı M.G.`nin davasının reddine, çekişmeli taşınmazın tespit gibi orman niteliği ile Hazine adına tesciline karar verilmesi gerekirken, değinilen yönler gözetilmeksizin davanın kabulü yolunda hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır..." gerekçesiyle bozularak, dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz Eden: Davalı orman idaresi temsilcisi.

KARAR : Hukuk Genel Kurulu`nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu`nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı orman idaresi temsilcisinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK`nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.9.1998 tarihinde yapılan 2. görüşmede oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972