DAVA : Taraflar arasındaki "Kadastro tesbitine itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Mersin Kadastro Mahkemesince davanın reddine dair verilen 31.1.1994 gün ve 1993/44 E-1994/11 K. sayılı Kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 23.10.1995 gün ve 1995/3007-12674 sayılı ilamı ile; ... mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hükme yeterli değildir. Hükme dayanak alınan bilirkişi raporu, Dairemizin ilke kararlarına uygun olmakla birlikte, davacı Orman Yönetimi yargılama aşamasında davalılar hakkında 6831 sayılı Yasa`ya muhalefetten Kamu davası açıldığını ileri sürmüş ve buna ilişkin dava dosyalarını mahkemeye bildirmiştir. Davalılar veya önceki malikleri hakkında, orman açma ve işgal suçundan dolayı mahkumiyet kararının verilmesi halinde, verilen ceza mahkemesi kararı Borçlar Kanununun 53. maddesi gereğince Hukuk Hakimini bağlar. Değinilen yön gözetilmeden hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır... gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz Eden: Davacı vekili

Hukuk Genel Kurulu`nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere dosya kapsamına göre çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerle ilgili, Mersin 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 1972/765 ve 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 1974/759 Esas sayılı davalarının varlığı anlaşılmaktadır. Taşınmaza ilişkin davalılar hakkında kesinleşmiş bir ceza mahkumiyetinin bulunması halinde, bu; mahkemece öncelikle değerlendirilmesi gereken bir husustur. Dosyaların, bulunamıyor ise, bu dosyalara ait kesinleşmiş ceza kararlarının mahkemesinden getirtilip incelenmesi gerekir. Mahkemeye ait dava dosyasındaki belgelerin veya örneklerinin çıkarılıp ibraz edilmesi görevi davanın tarafına yükletilemez. Açıklanan nedenlerle Hukuk Genel Kurulu`nca benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.2.1998 gününde, oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972