 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 1998/12-670
Karar No: 1998/694
Tarih: 14.10.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- SÜRE ( Kıymet Takdirinden Sonra İhalenin Yapılmasında )
- KIYMET TAKDİRİNDE ESAS KEŞİF TARİHİ ( İki Yıllık Süre Başlangıcı )
- İHALENİN FESHİ ( Kıymet Takdirinin Üzerinden İki Yıl Geçmiş Olması )
- KIYMET TAKDİRİNİN GEÇERLİLİK SÜRESİ ( Sürenin Başlangıcı )
- SÜRE ( Kıymet Takdirinin Geçerli Kalacağı )
- KIYMET TAKDİRİNE ESAS KEŞİF TARİHİ ( Kıymet Takdirine Dayalı Satış İsteme Süresinin Başlangıcı )
2004/m.128
DAVA: Taraflar arasındaki "ihalenin feshi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Elazığ İcra Tetkik Mercii Hakimliği`nce davanın reddine dair verilen 24.2.1998 tarih ve 1998/25-51 sayılı kararın incelenmesi, davacı şirket temsilcisi tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesi`nin 4.6.1998 tarih ve 1998/6255-6712 sayılı ilamı ile; "... İİK`nun 128. maddesi gereği kıymet takdirinin yapıldığı tarihten iki sene geçtikten sonra, yeniden kıymet takdiri yapılması gerekir. Yasadaki iki yıllık sürenin başlangıcı kesinleşmesi kaydıyla, kıymet takdirinin yapılmasına esas keşif tarihidir. Bilirkişi raporunun gecikerek verilmesi ve buna bağlı olarak merciin bu konudaki kararını daha sonra vermesi sonuca etkili değildir.
Somut uyuşmazlıkta, satışa konu gayrimenkulün kıymetine esas mercii kararı 25.1.1996 tarihinde verilmişse de takdire esas keşif 13.11.1995 tarihinde yapılmış, bilirkişi raporu 24.11.1995 tarihinde verilmiştir. Bu açıklamaya göre, kıymet takdirinin yapıldığı 13.11.1995 tarihi ile satışın yapıldığı 19.1.1998 tarihi arasında yasadaki iki yıllık süre geçmiş olduğundan, ihalenin feshine karar verilmesi gerektiği halde, fesih talebinin reddine ilişkin merci kararı isabetsizdir..." gerekçesiyle bozularak, dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davacı şirket temsilcisi.
KARAR: Hukuk Genel Kurulu`nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu`nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davacı şirket temsilcisinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.`nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.10.1998 tarihinde oybirliği ile karar verildi.