 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1997/9-566
Karar No : 1997/804
Tarih : 15.10.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- İHBAR TAZMİNATI (On Yıllık Zamanaşımına Tabi Olması)
- ZAMANAŞIMI ( İhbar Tazminatının Tabi Olduğu )
818/m.125,126
1475/m.13
DAVA : Taraflar arasındaki "ihbar, kıdem tazminatı ve barındırma gideri" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 6. İş Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 28.2.1996 tarih ve 1995/78 E., 1996/82 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin 12.11.1996 tarih ve 1996/12998-20878 sayılı ilamı ile;
KARAR : ( .... 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm temyiz itirazları ile davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yeride görülmüştür.
2 ) İhbar tazminatı beş yıllık zamanaşımına tabi olmayıp, on yıllık zamanaşımına tabidir. Gerçekten Borçlar Kanunu'nun 125. maddesinde bu kanunda başka surette hüküm mevcut olmadığı takdirde her dava on yıllık müruru zamana tabidir denilmektedir. Kararlılık kazanmış uygulama bu doğrultudadır. Bu itibarla ihbar tazminatı yönünden de işin esası incelenerek sonucuna göre karar verilmelidir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz Eden: Davacı vekili.
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve direnme kararının verildiği tarih itibariyle HUMK'nin 2494 sayılı yasa ile değişik 438/II. fıkrası hükmü gereğince duruşma isteğinin reddine karar verilip dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle ihbar tazminatının İş Kanunu'nun 13. maddesinde de vurgulandığı üzere TAZMİNAT NİTELİĞİNDE bulunmasına, o nedenle BK'nin 126/3'de hükme bağlanan işçi ücreti anlamında kabul edilemiyeceğine, böylece BK 125. maddesindeki 10 yıllık zamanaşımı uygulanmasının gerekmesine göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.'nin 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 15.10.1997 tarihinde oybirliği ile karar verildi.