 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1997/777
Karar No : 1997/990
Tarih : 26.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "ortaklığın giderilmesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bergama Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 1.4.1997 tarih ve 1996/1058 E., 1997/261 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 16.6.1997 tarih ve 1997/5310-5422 sayılı ilamı ile; (.. Dava bir parça taşınmaz ortaklığının giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı Fevzipaşa Mahallesi 3 ada, parsel 439'da kayıtlı taşınmazın aynen taksim veya mümkün olmadığı takdirde satılmak suretiyle ortaklığının giderilmesini istemiştir.
Davalı vekili daha önce aynı taraflar arasında aynı konuda açılan davanın reddedilip kesinleştiğini belirterek kesin hüküm nedeniyle davanın reddini savunmuştur. Mahkeme kesin hüküm nedeniyle davayı reddetmiştir.
Davacı, davalı aleyhine daha önce satış suretiyle ortaklığın giderilmesi davası açmış, yapılan keşifte taksimin mümkün olabileceği anlaşıldığından bu dava reddedilmiş ve kesinleşmiştir. Evvelce açılan davanın red nedenleri göz önünde tutularak bu defa hem taksim hem de satış istenilmiş olması nedeniyle yeni bir dava açılmasına yasal bir engel bulunmamaktadır.
Bu nedenle gerekli inceleme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddi hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz Eden: Davacı vekili.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabuül ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nin 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine oybirliği ile karar verildi.