 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1997/633
Karar No : 1997/886
Tarih : 05.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Asliye 4. Ticaret Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 8.12.1993 tarih ve 1992/1132 E., 1993/1362 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 15. Hukuk Dairesi'nin 13.10.1994 tarih ve 1994/3806-5822 sayılı ilamı ile; (... Davacı yüklenici Cenajans/Grey Reklamcılık A.Ş. davalı Sağlık Bakanlığı'na (gezici sağlık ekipleri ve 076 konularında) 10 adet tanıtım filmini yapıp teslim ettiğini ve parasının ödenmediğini ileri sürerek bunların bedeli olan toplam 1.617.392.000 TL'nin ödetilmesini istemiştir.
Davalı Sağlık Bakanlığı vekili ise, söz konusu filmlerin teslim alınmadığını ve bu nedenle herhangi bir borçları bulunmadığını savunmuştur.
Dosya içerisinde bulunan Sağlık Bakanlığı Müsteşar Yardımcısı F.G. imzalı 12.6.1991 tarihli belgede gezici sağlık ekipleri ve 076 konusundaki 10 adet tanıtım filminin bir bantta toplanmış olarak teslim alındığı belirtilmiş ise de; kimin tarafından teslim edildiği açıklanmamıştır. Müfettiş soruşturmasında dinlenen F.G., davacı şirketten bant alınmadığını, sadece o zamanki Sağlık Bakanı'nın gönderdiği bir bantı aldığını ve fakat ne olduğunu bilmediğini, kaldı ki kendisinin bakanlığın sipariş ettiği bir malı teslim almaya yetkili ambar veya mübayaa memuru olmadığını bildirmiş ve böylece teslimi kabul etmemiştir. Söz konusu belge davacının teslim iddiasını kanıtlar nitelikte değildir.
Öte yandan, yine dosya içerisinde mevcut 21.6.1991 günlü ve 3912 sayılı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürü D.Ö. tarafından bakanlık makamına yazılan yazıda gezici sağlık ekipleri projesi için gerekli olan ve bu yazıda cinsi ve miktarı yazılı doküman ve malzemenin İdari ve Mali İşler Daire Başkanlığı'nca satın alınması ve bedelinin 3418 sayılı yasanın 38/b maddesine göre karşılanması tensibe arz edilmiş ve bu yazının altı, zamanın Sağlık Bakanı H.Ş.tarafından (olur) yazısıyla imza edilmiştir. Ancak bu yazı da sözü edilen malzemenin kimden alınacağı belirtilmediği gibi bu yazının tarihi yukarıda sözü edilen teslim yazısının tarihinden de sonradır. Her iki yazıda da davacı şirketin ismi geçmemektedir.
Diğer taraftan, davacı şirket 20.6.1991 tarih ve 1659, 1658 sayılı iki adet fatura düzenleyerek davalı Sağlık Bakanlığı'na gönderilmiş ise de, bu iki faturada yazılı filmlerin teslim alınmadığı bildirilmek suretiyle itiraz edilmiştir. Davacı, söz konusu filmleri davalı bakanlığa usulüne uygun olarak kendileri tarafından teslim edildiğini kanıtlayamamıştır.
Öte yandan, daha sonraki Sağlık Bakanı Y.E. tarafından evvelki Sağlık Bakanı H.Ş.ye şahsen yazılan yazı resmi nitelik taşımayıp, kişiye özel bir mektup niteliğinde olup, tarih ve sayı bulunmadığından, bu yazı dava konusu filmlerin bakanlık tarafından teslim alındığını göstermemektedir.
Ayrıca, dava konusu filmlerin davacı A.Ş. tarafından yapılıp teslim edildiğine delalet eden herhangi bir ihale veya yazılı bir sözleşme de yoktur. Yapılacak filmlerin niteliği ve teklif edilen fiyatın kabul edildiğini gösteren bakanlığın yetkili kişileri tarafından imza edilmiş resmi bir belge de ibraz edilmemiştir.
Mahkemece deliller yanlış değerlendirilerek davanın kabulüne karar verilmesi, bu nedenlerle usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak, dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nin 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 5.11.1997 tarihinde oybirliği ile karar verildi.