DAVA VE KARAR : Taraflar arasındaki "Kamulaştırma bedelinin artırılması" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kartal Asliye 2. Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 9.7.1996 gün ve 1995/868, 1996/431 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;

Yargıtay 5. Hukuk Dairesi'nin 5.11.1996 gün ve 1996/14877-15347 sayılı ilamı:

( "Kamulaştırma tebligatları geçerli olmadığından bedel arttırma davasının hak düşürücü süre içinde açıldığının kabulü doğrudur.

Mahkemece bilirkişi incelemeleri yaptırılmıştır. Alınan raporlar yasa hükümlerine uygundur.

Arsa niteliğindeki taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;

1 - 5.12.1995 tarihli ilk dava dilekçesi de davaya konu teşkil eden taşınmazın m2 birim fiatı olarak 5.000.000 TL. Üzerinden sonuç olarak 133.902.131.770 TL. Bedel fark talep edilmiştir. Dava dilekçesinde açık bir şekilde, fazlaya ilişkin hak saklı tutulmadığı gibi bu hususa delalet edecek bir ibarede mevcut değildir. M2 birim fiatının satış rayicinin 75.000.000 TL. olmasına rağmen harç temin edilemediğinden m2 için 5.000.000 TL. talep edildiğinin belirtilmiş olması, fazlaya ilişkin hakkın saklı tutulduğu hususundaki bir kabulü gerektirecek nitelikte değildir. Bu itibarla ilk dava dilekçesindeki taleple bağlı kalınarak hüküm kurmak gerektiğinin düşünülmemesi,

2 - Değerlendirme Kamulaştırma Kanununun 15/13. maddesi uyarınca dava tarihi esas alınmak suretiyle yapıldığına göre 20.10.1989 gün ve 4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ile Hukuk Genel Kurulu'nun 18.10.1995 gün ve 633-826 sayılı kararları gözönünde bulundurularak faize kamulaştırma işleminin kesinleşme tarihi olan ilk davanın açılma tarihi 5.12.1995 gününden 30 gün sonrası 4.1.1996 tarihinden hükmedilmesi gerektiği düşünülmeden mal sahibine usulen tebliğ edilmeden kesinleştirilen tescil kararına dayanan tapudaki tescil tarihinden faize hükmedilmesi, doğru görülmemiştir… ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasa'ya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972