 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1997/576
Karar No : 1997/841
Tarih : 15.10.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "iade-i muhakeme" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Alucra Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 14.12.1995 tarih ve 1989/80 E., 1995/66 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 14. Hukuk Dairesi'nin 19.4.1996 tarih ve 1996/2207-2813 sayılı ilamı ile; (.... Dava, HUMK'nin 448. maddesi delaletiyle 445. maddesinin 10. fıkrasına göre açılmamıştır. Dava Şiran sınırları içerisinde olduğu mahkeme kararıyla kat'iyet kesbeden mer'a ve yaylaya ait Şiran Mahkemesi'nden verilen karara karşı iade-i muhakeme isteminden ibaret olduğuna göre, Alucra Mahkemesi'nde davanın görülmesi doğru değildir. Bu yönde yetki itirazı da olduğu gözetilerek HUMK'nin 13. maddesi uyarınca mahkemenin yetkisiz olduğu düşünülmeden esasa girilip yazılı olduğu üzere hüküm tesisi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz Eden: Davalı vekili.
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle, taraflar arasında görülen Şiran ve Alucra Asliye Hukuk Mahkemeleri'nde görülen dava konusu taşınmazla ilgili davada meydana çıkan olumlu yetki uyuşmazlığı sonucu Yargıtay 4. Hukuk Dairesi'nin 25.3.1960 tarih, 1960/2666-3017 sayılı kararı ile Şiran Asliye Hukuk Mahkemesi'nin merci tayin edilmiş olmasına ve HUMK 25/son maddesi gereğince davaya bakacak mahkemeyi de bağlayıcı nitelikte bulunmasına göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nin 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 15.10.1997 tarihinde oybirliği ile karar verildi.