 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1997/452
Karar No : 1997/726
Tarih : 24.09.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA: Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Milas Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 18.3.1996 gün ve 1995/472 E-1996/381 K. Sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 27.9.1996 gün ve 1996/8474 sayılı ilamı:
(... Yapılan soruşturma, toplanan delillerle "davalı kadının kocasını devamlı başka kadınlarla ilgilenmekle itham ettiği muhtelif zamanlarda da kocasının ağzına ve yüzüne küfür ettiği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında müşterek hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
KARAR: Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan geretirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'ncada benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı yapılan ikinci görüşmede oyçokluğu ile karar verildi.