 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1997/301
Karar No : 1997/567
Tarih : 25.06.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "iki haklı ihtar nedeniyle tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kartal 2. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 10.7.1996 gün ve 1996/278 E-648 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 7.10.1996 gün ve 1996/8123-8558 sayılı ilamı:
(...Dava iki haklı ihtar nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkin olup mahkeme iki haklı ihtar nedeniyle kiralananın tahliyesine karar vermiş ve hüküm davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Davacı, 1.4.1995-1.4.1996 kira yılı içerisinde davalının iki haklı ihtara neden olduğundan bahisle kiralananın tahliyesini istemiştir.
Davalı kira paralarını ödediğini bir kira yılı içerisinde 2 haklı ihtarın oluşmadığından bahisle davanın reddini savunmuştur.
Taraflar arasındaki yazılı sözleşmeye göre aylık kira parasının miktarında ve ödeme zamanında bir uyuşmazlık söz konusu değildir.
Davacı, 29.2.1996 tarihli takipte Ocak-Şubat 1996 kirasını istemiş ihtarlı ödeme emri davalıya 5.3.1996 tarihinde tebliğ edilmiş ödeme ise ihtarın tebliğinden sonra 8.3.1996 da yapıldığından bu ihtar haklıdır.
Yine 5.3.1996 günlü takiple 1996 Mart kirası istenmiş ihtarlı ödeme emri davalıya 13.3.1996 tarihinde tebliğ edilmiştir. Bu ayın kira parası aynı gün konutta ödemeli olarak davalı tarafından davacıya gönderilmiştir. Bu ihtarın haklı olabilmesi için ödemenin ihtarın tebliğinden sonra yapıldığının davacı tarafından kanıtlanması gerekir. Davacıya bu hususta delillerini bildirmesi için mehil verilmesi, karşı tarafın da varsa delillerinin istenmesi ve varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken noksan inceleme ile 2. ihtarında haklı sayılması usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
KARAR : Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) 25.6.1997 tarihinde oybirliği ile karar verildi.