 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E. 1997/14-576
Karar No : 1997/841
Tarih : 15.10.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- YETKİ ( İadei Muhakeme )
- İADEİ MUHAKEME ( Yetkili Mahkeme )
1086/m.13, 25/50, 3, 445/10, 448
DAVA ve KARAR: Taraflar arasındaki "iade-i muhakeme" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Alucra Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 14.12.1995 gün ve 1989/80 E-1995/66 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi'nin 19.4.1996 gün ve 1996/2207-2813 sayılı ilamı:
( ... Dava, HUMK.'nun 448. maddesi delaletiyle 445. maddesinin 10. fıkrasına göre açılmamıştır. Dava Şiran sınırları içerisinde olduğu mahkeme kararıyla kat'iyet kesbeden mer'a ve yaylaya ait Şiran Mahkemesinden verilen karara karşı iade-i muhakeme isteminden ibaret olduğuna göre, Alucra Mahkemesinde davanın görülmesi doğru değildir. Bu yönde yetki itirazı da olduğu gözetilerek HUMK.'nun 13. maddesi uyarınca Mahkemenin yetkisiz olduğu düşünülmeden esasa girilip yazılı olduğu üzere hüküm tesisi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle, taraflar arasında görülen Şiran ve Alucra Asliye Hukuk Mahkemelerinde görülen dava konusu taşınmazla ilgili davada meydana çıkan olumlu yetki uyuşmazlığı sonucu Yargıtay 4. Hukuk Dairesi'nin 25.3.1960 gün 1960/2666-3017 sayılı kararı ile Şiran Asliye Hukuk Mahkemesi'nin mercii tayin edilmiş olmasına ve HUMK. 25/son maddesi gereğince davaya bakacak mahkemeyi de bağlayıcı nitelikte bulunmasına göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasa'ya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı ( BOZULMASINA ) oybirliği ile karar verildi.