DAVA VE KAAR: Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 1. Ticaret mahkemesince davanın reddine dair verilen 13/10/1994 gün ve 1992/91 E-1994/697 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine.

    Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 6/12/1995 gün ve 1995/2687-10706 sayılı ilamı: (... Davacı vekili, 31/10/1986 tarihli ihale ve davalıdan 10 adet elektronik topraklama sistemi alınmasına karar verildiğini, davalının malzemeleri zamanında teslim edemeyeceğini bildirerek ek süre talep ettiğini, bunun üzerine davalıya altı kez çeşitli tarihlerde ek süre tanındığını, en son olarak Mart 1988 tarihine kadar süre verildiğini, ancak davalını yine de taahhüdünü yerine getiremediğini, ihalenin feshedilerek yeniden ikinci kez alım yapıldığını ve İdare aleyhine 26,786,000 TL fark meydana geldiğni iddia ederek, iki ihale arasında idare aleyhine meydana gelen 26,786,000 TL alacağın reeskont faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.

    Davalı savunmasında; ihalenin feshinde kusurun davacıya ait olduğunu beyan ederek davanın reddini istemiştir.

    Mahkemece, davacının kesin süreye bağlı sözleşmeyi şarta bağlayarak çökerttiği ve sözleşmenin feshine kendi kusuru ile sebebiyet verdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.

    Dava, taraflar arasında yapılan sözleşme gereğince davalı satıcının yüklendiği elektronik topraklama sistemine ALSZ sertifikası alınamaması nedeniyle davacı tarafça ihalenin feshedilerek davalı nam ve hesabına ikinci kez ihaleye çıkartılmasından dolayı uğranılan zararın tazmini istemine ilişkin olup, ihalenin, davalının sözleşmeye uygun olarak edimini yerine getirmemesi nedeniyle feshedilmiş olmasına göre, davacının ihalenin feshinde ve davalı nam ve hesabına ikinci kez ihale yapmakta haklı olduğunun kabulü gerekir. Ancak, davacı Kurumun davalıya ALSZ sertifikasını temin etmesi için 6 kez mehil vererek kesin süreli sözleşmey şarta bağlayarak davalının zararını arttırıcı bir tutum izlediğin ve zararın oluşumunda mütefarik kusurlu bulunduğu anlaşılmaktadır.

    Bu durumda, davacı Kurumun olaydaki mütefarik kusuru da gözetilerek 23/9/1952 tarihli uzman bilirkişi kurulu raporu doğrultusunda davacının olayda %50 kusurlu bulunduğu kabul edilmek suretiyle hesap edilen tazminata olduğundan bahisle davanın reddine isabet görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:

    Hukuk Genel Kurlunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

    Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarında, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

 

    SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedelerden dolayı (BOZULMASINA) bozmada oybirliği, sebebine oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972