DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 6. Ticaret Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 20.3.1996 gün ve 1995/602 E., 1996/100 K. sayılı kararın incelenmesi, davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi'nin 9.9.1996 gün ve 1996/4727-5444 sayılı ilamı ile; ( ... Davacı vekili, müvekkili tarafından işletilen Büyük Ankara Oteli oyun salonunun hasılat kirası karşılığında davalıya kiralandığını, davalının 31.12.1994 tarihi itibariyle toplam ( 2.933.753.830 ) lira olan toplam borcunu bir ödeme planı çerçevesinde ödemeyi teklif ettiğini, müvekkilinin ise bunun % 7 aylık faiz uygulanması koşuluyla kabul edildiğini hemen davalıya bildirdiğini, buna davalının sessiz kaldığı halde ( 506.417.496 ) lira faiz borcunu ödemediğini ileri sürerek bu meblağın reeskont faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, teklif edilen ödeme planına göre ve ihtirazi kayıtsız olarak asıl borcun tahsil edildiğini, arada cari hesap veya vade farkı uygulanmasına ilişkin sözleşme de bulunmadığını, artık vade farkı istenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia ve savunmaya, toplanan delillere nazaran, taraflar arasında vade farkı uygulanacağına dair bir sözleşme bulunmadığı gibi, plana göre yapılan anapara ödemelerinin ihtirazi kayıtsız tahsil edildiği, bu durumda faiz talep etme hakkının düştüğü sonucuna varılarak davanın reddine karar verilmiştir.

Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davalı şirket 31.12.1994 tarihi itibariyle ( 2.933.753.830 ) lira olan borcunu bir ödeme planıyla tasfiye edebileceğini davacıya 23.1.1995 tarihli yazısıyla teklif etmiş ve 1.2.1995 tarihinden itibaren de taksitler halinde ödemelerine başlamıştır. Davacı şirketin idare meclisi ise 24.2.1995 tarihinde bu konuyu ele almış ve % 7 aylık faiz uygulanmak kaydıyla davalı teklifinin uygun görüldüğünü karara bağlamış, bu karar da davalıya 1.3.1995 tarihinde tebliğ edilmiştir. Bu durumda, davacı şirketin yetkili organınca bir karar alınmadan yapılan davalı ödemeleri sırasında bir ihtirazi kaydın konulmasının zorunlu olmadığı gibi, "taksitlendirmenin % 7 aylık faiz uygulanmak kaydıyla kabul edilebileceğine" ilişkin davacı yazısı karşısında sessiz kalan davalının % 7 aylık faiz şartını kabul etmiş saymak gerekir. O halde, mahkemece işin esasına girilerek hasıl olacak sonuca göre bir karar vermek gerekirken yazılı şekilde davanın reddi isabetsizdir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nin 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 5.11.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972