 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/954
Karar No : 1997/225
Tarih : 19.03.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "istihkak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kütahya İcra Tetkik Mercii Hakimliğince davanın kabulüne dair verilen 13.3.1996 gün ve 1995/231-1996/31 sayılı kararın incelenmesi davalı SSK. vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 15. Hukuk Dairesinin 2.7.1996 gün ve 1996/3478-3834 sayılı ilamı:
(.. Alacaklı tarafından borçlu aleyhine yapılan icra takibi sonucu haczedilen malların kendisine ait olduğu iddiasıyla üçüncü şahıslar tarafından açılan istihkak davası, mercice kabul edilmiş, karar davalı alacaklı vekilince temyiz edilmiştir.
İİK. 97/a madde hükmü gereği bir menkul malı elinde bulunduran kişi onun maliki sayılır. Burada mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla alacaklı yararınadır. Davacı 3. kişi yasal karinenin aksini yeterli ve inandırıcı bir biçimde ispat edememiştir. Somut olayda, tanık beyanları ve faturalar bu karinenin aksini ispata yeterli değildir. Bu durumda davanın reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmaların, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykıdıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı SSK. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) 19.3.1997 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.