 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/919
Karar No : 1997/272
Tarih : 02.04.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "geçit hakkı tesisi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Çayıralan Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 26.6.1995 gün ve 1988/76 E. 1995/193 K. sayılı kararın incelenmesi davacı miras şirketi mümessili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 1.2.1996 gün ve 1995/9694 E., 1996/499 K. sayılı ilamı;
(... Dava, geçit hakkı kurulması isteminden ibarettir. Davacı ile davalı eskiden aynı taşınmazda hissedar bulundukları zaman taşınmazın itirazının yapılacağı sırada davacının ve davalının notere giderek geçitin nereden verileceğine dair imzası noterden tasdikli 27.7.1983 tarihli bir sözleşme akdederler. Mevcut bu sözleşme resmi mahiyetle düzenlenmediği için geçerli değildir. Nevarki, davacı hem bu sözleşmeye hemde M.K.nun 671. maddesi uyarınca taşınmazına geçit istediğine göre sözleşmenin geçersizliği halinde M.K.nun 671. maddesi uyarınca davacıya geçit verilmesi gerekir. Davacı bunun için müfrez parselleri sahiplerini de dava ettiğine göre genel yola çıkış için en elverişli yerden ve parselden geçit kurulması gerekirken yazılı olduğu üzere davanın reddine karar verilmesi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı miras şirketi mümessilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) 2.4.1997 tarihinde oybirliği ile karar verildi.