 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/808
Karar No : 1997/12
Tarih : 29.01.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma-manevi tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 24. Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 13.7.1995 gün ve 1993/1080 - 1995/673 sayılı kararın incelenmesi her iki taraf vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 24.1.1996 gün ve 1996/14303-759 sayılı ilamı ile; (... Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davacı ile kayınvalidesi arasında ihtilaf olmasına rağmen davalının bağımsız ev temin etmediği eşini dövdüğü anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında müşterek hayatı temelinden saracak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz Eden: Taraf vekilleri
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 29.1.1997 gününde, oybirliği ile karar verildi.