 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/792
Karar No : 1997/15
Tarih : 29.01.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tespite itiraz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bornova Kadastro Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 21.6.1995 gün ve 1994/85 - 1995/50 sayılı kararın incelenmesi davacı Hazine vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 7. Hukuk Dairesi'nin 8.1.1996 gün ve 1995/7160 - 1996/241 sayılı ilamıyla; (.. Kadastro sırasında 137 ada, 2 parsel sayılı 21845,92 m2 yüzölçümündeki taşınmaz arsa niteliği ile davalı K. Köyü Tüzel kişiliği adına tespit edilmiştir. Davacı Hazine taşınmazın devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan Hazine yeri olduğunu ileri sürerek dava atmıştır. Mahkemece davanın kısmen kabulüne, taşınmazın krokide (B) harfi ile gösterilen 10345,92 m2'lik kısmın köy meydana olarak K. Köyü Tüzel Kişiliği adına, aynı krokide (A) harfi ile gösterilen 11500 m2'lik kısmın Hazine adına tapuda tesciline karar verilmiş, hüküm davacı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu taşınmazın temyize konu olan kesimi üzerinde Köy Tüzel Kişiliği yararına zilyetlikle edinme koşullarının gerçekleştiği gerekçe gösterilerek hüküm kurulmuş ise de taşınmazın tümünün köy içi boşluğu niteliğinde bulunduğu, bu niteliği ile Hazineye ait yerlerden olduğu dosya içeriğinden anlaşılmıştır. Köy sakinlerinin taşınmazın temyize konu bölümünde at bağlamak ve bayramlarda toplanmak suretiyle tasarrufların bulunduğu gerekçe gösterilerek hüküm kurulmuş ise de Hazineye ait boş yerlerde köy sakinlerinin bu şekilde kullanımları iktisap sağlayan zilyetlik olarak kabul edilemez. Mahkemece bu yönler gözönünde tutularak taşınmazın tümünün Hazine adına tapuya tesciline karar verilmesi gerekirken, yasal olmayan gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz Eden: Davacı Hazine Vekili
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Davacı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile; direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, Harçlar Kanunu'nun değişik 13. maddesinin "J" bendi gereğince harç alınmamasına, 29.1.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.