 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/768
Karar No : 1997/100
Tarih : 19.02.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tescil" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Saruhanlı Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 23.3.1995 gün ve 1992/369 1995/87 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 29.1.1996 gün ve 1995/6237 1996/760 sayılı ilamı;
(... Taşınmazın bulunduğu yörede yapılan tapulamada bitişik olan 156 parsel sayılı taşınmaz Hazine adına tesbit edilmiş olup davacı tarafından Asliye Hukuk Mahkemesinde 1981/338 sayısı ile görülen davaya konu edilmiştir. O davada sadece 156 parsel sayılı taşınmaz incelenmiş o taşınmazın sınırları tartışılmamıştır. Davacı o davada 156 parselle beraber bu davaya konu olan yeri de dava etmediğinden taşınmazın niteliği üzerinde durulmamıştır. Bu itibarla 156 parsel sayısı ile görülen davanın görülmesinde davacının nizalı taşınmaz yönünden itirazda bulunmamış olması bu yerde 1981 yılından evvel zilyet olmadığını göstermez. Bu itibarla davanın reddine dair verilen karar bu nedenle yerinde değildir. Ancak yapılan araştırma ve inceleme de hükme yeterli bulunmamaktadır.
Uyuşmazlık, tapulamada tesbit dışı bırakılan taşınmazın tesciline ilişkin olup, MK.nun 639/1. maddesi hükümlerine tabidir. Aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca yerinde alışılmış araçlarla aralıklı olarak 3 defa ve ayrıca gazete ile ilan yapılması gerekirken, Mahkemece bu husus yerine getirilmemiştir. Ayrıca, 1974 yılında yapılan tapulamada taşınmazın hangi nedenle tesbit dışı bırakıldığı ve o tarihdeki niteliğinin Kadastro Müdürlüğünden sorulması, belirlenen niteliğine göre zilyetlikle kazanılabilecek yerlerden olup olmadığı hususu üzerinde durulması, bundan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir hüküm verilmesi gerekirken, aksine düşüncelerle yazılı şekilde hüküm verilmesi isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemce önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava hukuksal nitelikçe tapulama tesbit dışı bırakılan taşınmazın M.K. Md. 639 maddesince Tapuya tescil istemine ilişkindir.
Özel Daire ile yerel mahkeme arasındaki uyuşmazlık, dava konusu taşınmazda davacı yararına iktisap koşullarının gerçekleşmiş olup olmadığı noktasında toplanmaktadır. Dava konusu taşınmaz 28.5.1974 tarihinde yapılan tapulama ile tesbit dışı bırakılmış ve bu işlem kesinleşmiştir. Yine dava konusu taşınmaza komşu 156 parselin Hazine adına oluşturulan tapu kaydının iptaline ilişkin davanın davası kabulle sonuçlanmış ve kesinleşmiştir.
Hemen belirtelimki, tapulamaca tesbit dışı bırakma işlemi de bir tapulama işlemidir. Yine tesbit dışı bırakma işleminin kesinleştiği tarih ile temyize konu davanın açıldığı tarihler arasında 20 yıllık süre içinde edinmeye imkan sağlayacak nitelikte koşulların gerçekleşmesi gerekir. Somut olayda toplanan delil ve belgelere göre tesbit dışı bırakılma işleminin kesinleştiği 28.5.1974 tarihi ile temyize konu davanın açıldığı 23.11.1992 tarihleri arasında 20 yıllık yasal edinme süresinin dolmadığı açıktır. Öte yandan dava konusu taşınmazın kültür arazisi ve zilyetliğin de gerçekleşmiş olması halinde 156 parsele ilişkin açılan davanın yargılamasında ve keşif safhasında davanın bu olguları ileri sürmemesi hayatın olağan akışına ve hayat deneyimlerinede uygun düşmeyeceğinde kuşku ve duraksamaya yer olmamalıdır.
Şu durum karşısında usule ve yasaya uygun bulunan yerel mahkemenin direnme kararı onanmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle (ONANMASINA), ikinci görüşmede 19.2.1997 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
