T.C.

YARGITAY

Hukuk Genel Kurulu

Esas No : 1996/752

Karar No : 1996/863

Tarih : 04.12.1996

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonundaki; Ankara Asliye 16. Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 4.12.1995 gün ve 1995 (211-963 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine,

Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 25.3.1996 gün ve 1996/2376-3040 sayılı ilamı;

(... Davalının sık sık evi terk etmeği alışkanlık haline getirdiği, her seferinde aracılarla eve döndüğü evi terk etmesinin haklı bir nedene dayanmadığı, son defa evi terk etmiş olması nedeniyle kendisini eve getirmeye giden kayın validesinin yüzüne tükürüp, seni de kocamı da istemiyorum dediği evliliği yürütemiyeceğini açıkladığı anlaşılmaktadır. Davalı tutum ve davranışlarıyla oluşturduğu birimi davacı koca yönünden evlilik birliğini temelinden sarsmıştır. Ayrıca davalının son olarak açığa vurduğu davranışı dahi evlilik birliğinin temelinden sarsıldığının kabulüne yeterlidir. Açıklanan deliller karşısında boşanmaya karar verilmemesi doğru bulunmamıştır..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA), 4.12.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.