DAVA : Taraflar arasındaki "ecrimisil" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Sarıyer Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 27.5.1993 gün ve 1993/59-257 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 3. Hukuk Dairesi'nin 10.6.1994 gün ve 1994/6505-8895 sayılı ilamı ile; (... Davacı 1.11.1990 - 1.1.1991 arasında aylık 600.000 lira 1.1.1991 - 1.1.1992 arasında aylık 840.000 lira ecrimisil istediği halde tarafından ecrimisile konu taşınmazdaki 36 metrekarelik çay ocağının 90 metrekarelik kapalı alana çevrilerek yaz kış hizmet verebilecek duruma getirildiğinden 1.1.1992 - 1.12.1992 arasında aylık 5.000.000 lira ecrimisil istenmiştir.

    Bu davadan önceki dönem için Sariyer Asliye 2. Hukuk Mahkemesi'nin 1991/333 Esas sayılı dosyasında ecrimisil istenmiş, dava kabul edilerek kesinleşmiştir. 1991/333 Esas sayılı dosyadaki keşif zaptında ve ilamında taşınmazda 35.98 metrekarelik çay ocağı ve personel yatakhanesi olduğu kesinlikle belirlenmiştir.

    Tashihi karara konu Sarıyer Asliye 1. Hukuk Mahkemesi'nin 1993/59 Esas sayılı dosyasında yapılan keşifle ilgili 5.5.1993 tarihli bilirkişi kurulu raporunda 35.98 metrekarelik kapalı alanın 90 metrekarelik kapalı alana çıkarılarak 90 metrekarelik kapalı alan 118 metrekarelik açık alan olmak üzere 208 metrekarelik alanın işgal edilmek suretiyle çay bahçesi olarak kullanıldığı saptanmıştır. 90 metrekarelik kapalı alan yapılmakla yaz kış çalışabilir çay bahçesi haline dönüştürülmüştür.

    Davacı vekili 17.5.1993 tarihli bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde 36 metrekarelik alanın 90 metrekarelik kapalı alana çıkarılarak yaz-kış hizmet verebilecek duruma getirildiğinin tespit edildiği halde değer artışının dikkate alınmadığını belirterek ek rapor alınmasını istediği halde HUMK'nun 283. maddesi göz ardı edilerek noksan bilirkişi raporu ile yetinilmiştir. En azından ek rapor alınması gerektiğinde yeni bilirkişi incelenmesi yaptırılması gerekirken eksik soruşturma ile hüküm kurulmuş, dairemizce de bu husus gözden kaçırılarak mahkeme kararı zuhulen onanmıştır.

    Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme talebinin kabulü ile dairemizin 14.2.1994 tarih 1993/15891 E, 1994/2506 K. sayılı onama kararının kaldırılarak Sarıyer Asliye 1. Hukuk Mahkemesi'nin 1993/59-257 sayılı kararının BOZULMASINA..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

    Temyiz Eden. Davacı Vekili

    Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

    KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

 

    SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 29.1.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972