DAVA : Taraflar arasındaki "tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 5. Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 17.10.1995 gün ve 1994/1160, 1995/994 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 21.12.1995 gün ve 12219-12451 sayılı ilamı ile (.... Dava işyeri ihtiyacı nedeni ile tahliye istemiştir. Mahkemece istem gibi tahliyeye karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

    Davacı Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlığı vekili kiralananda Ankara halkına ucuz sebze, meyve ve gıda maddeleri satışı yapılacağından ve binanın bulunduğu yerinde konumu itibariyle sözkonusu işe elverişli bulunduğundan kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı vekili rayice uygnu 75 milyon tutarındaki kira parasını ödemek için davacı belediyeye başvurduklarında, kira parasının alınmadığını, bu miktarın 150 milyona çıkartılmasını istemeleri üzerine tevdi mahalli tayin ettirdiklerini, 1991 yılında davacının hizmet binası için açtıkları davanın reddedildiğini, 9.3.1993 tarihinde dava konusu yerin satışa çıkartıldığını, fakat sonradan vazgeçildiğini, meyve ve satış işinin bu amaçla kullanılan halde daha uzakta ve halkın ihtiyacının uygun koşullarda karşılayacak başka taşınmazlarda giderilmesinin mümkün olacağını, kaldı ki belediyenin kiralanana çok yakın Hisarpark Caddesi'ndeki bir taşınmazın da halka sebze ve meyve sattığını, ihtiyacın gerçek ve samimi olmadığını savunmuştur.

    Dosya kapsamına, toplanan delillere, yapılan keşfe göre dava konusu yerin Anafartalar Caddesi'nde bodrum zemin, 6 normal kattan oluştuğu, her katın 340 m2 olup, tüm alanının 2720 m2'den ibaret bulunduğu ve binanın halen G. ve İ. Maddeleri A.Ş.tarafından kullanıldığı, belediyenin bu mahalle yakın Hisarpark Caddesi'ndeki bir taşınmazın da sebze-meyve satmak için düzenleme yapıp faaliyet gösterdiği, 1991 yılında hizmet binası yapılması için ayrı kiralanan hakkında açtığı davanın reddedilmesi üzerine 1993 yılında belediye tarafından taşınmazın satışa çıkarıldığı ancak sonradan satıştan vazgeçilip bu davanın açıldığı anlaşılmaktadır.

    Tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olmadığı anlaşıldığından davanın reddine karar verilmek gerekirken, yazılı gerekçe ile tahliyeye karar verilmesi hatalı görüldüğünden hükmün bozulması gerekmiştir.... gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

    Temyiz Eden: Davalı vekili.

    Hukuk Genel kurulu Kararı

    Hukuk Genel kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

    KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

 

    SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 6.11.1996 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972