 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/645
Karar No : 1996/755
Tarih : 06.11.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "sendikal tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Tire Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 30.11.1994 gün ve 1990/28 - 1994/552 sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin 14.9.1995 gün ve 1995/8053-25757 sayılı ilamı ile; (... davacıların 11.4.1990 tarihinde sendikaya üye oldukları, bir iki gün sonra da davalı işverenin yetkili personelinin davacıları çağırıp ekonomik durumlarının iyi olmadığından söz ederek sendikaya üyelikten istifalarını istediğini, bunun üzerine davacıların anayasal haklarının kısıtlanmak istediğini ileri sürüp Cumhuriyet Başsavcılığı'na şikayette bulundukları 12.4.1990 tarihinde davacıların üyesi bulunduğu sendikanın Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı'na yetki tesbiti için başvurduğu bu gelişmelerden sonra davacıların işlerine 7.8.1990 tarihinde son verildiği, daha sonraki tarihlerde de gruplar halinde sendikalı işçilerin işten çıkarıldıkları dosya içeriğinden ve toplanan bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Yukarıda ayrıntılı biçimde açıklanan olayların gelişme seyrinden davacı işçilerin hizmet sözleşmelerinin sendikaya üye olmaları nedeniyle fesh edildiğinin kabulü ile 2821 sayılı Kanun'un 31. maddesinin 5 ve 6. fıkralarına göre sendikal tazminat isteklerinin hüküm altına alınması gerekirken reddine karar verilmesi isabetsizdir....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden : Davacılar vekili
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 6.11.1996 gününde oyçokluğu ile karar verildi.