DAVA : Taraflar arasındaki "kira tespiti" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Karşıyaka 1. Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 12.3.1996 gün ve 1996/144-271 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 3. Hukuk Dairesi'nin 22.4.1996 gün ve 1996/4149-5180 sayılı ilamı ile, (.. Taraflar arasındaki kira sözleşmesinin 1.2.1983 tarihinde yapıldığı ve o tarih ile kira parasının tespiti istenilen 1.2.1996 günü başlayan dönem arasında 3 yıldan fazla bir zaman geçmediği anlaşılmaktadır.

    Tarafların her türlü etken dışında ve serbest iradeleri ile yatıkları kira sözleşmesinde belirledikleri kira parasının aksi iddia edilip kanıtlanmadıkça dönemin olağan rayicine uygun olduğu kabul edilmelidir.

    Şartlar değişmediği ve özel nedenler bulunmadığı takdirde, kira sözleşmesinde olağan rayice uygun olarak kararlaştırılan kira parasına % 65 ile sınırlı olmak kaydıyla üç dönem endeksinin arka arkaya uygulanması ile 1.2.1996 günü başlayan dönemin hak ve nesafete uygun kira parasının bulunacağı ilke olarak kabul edilmeli, davalının yeni dönemde ödemekte olduğu kira parası da dikkate alınarak bu miktardan düşük olmayacak şekilde kira parasının tespitine karar verilmelidir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

    Temyiz Eden: Davalı vekili.

    Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

 

    KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle kira akdinin düzenlendiği ilk yılı takip eden üç kira dönemi dolmadığına ve bu durumda olayda kira parasına % 65 ile sınırlı kalmak koşulu ile endeks uygulanması suretiyle aylık kira parasının saptanması gereği devamlılık kazanan yargısal kararlar icabı bulunduğuna göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

 

    SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 16.10.1996 tarihinde, oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972