 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No : 1996/580
Karar No : 1996/738
Tarih : 06.11.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "ihalenin feshi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Denizli 1. Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 8.8.1995 gün ve 1995/509-679 sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesi'nin 15.2.1996 gün ve 1996/1029-2283 sayılı ilamı ile; (... 3.5.1994 tarihinde yapılan ve bilahare fesh edilen ihalede 4 parsel sayılı taşınmaz için S.E.95 Milyon TL pey sürmesine rağmen, dava konusu ihalede 65 Milyon TL'ye 5 parsel sayılı taşınmazı aynı kişi 250.000.000 TL'ye satın almasına rağmen bu defa 115.000.000 TL ve 7 parsel sayılı taşınmazı M.E. 350.000.000 TL'ye satın alınmasına rağmen bu defa 216.000.000 TL'ye satın almıştır. İlk ihalede adı geçenlerin daha fazla pey sürüp satın almalarına karşı bu defa daha az değerde talip olmaları iyi niyet kuralları ile bağdaşmayıp fesih nedenidir. Ayrıca birden fazla taşınmaz için satış kararında ve ilanlarda satış saati olarak satışın saat 10'da başlayıp her parsel 15 dakika ara ile ve 1. sıradaki parselden başlamak suretiyle yapılacağı açıklanmasına rağmen satış tutanaklarında bu hususa riayet edilmemiş ve her 3 taşınmazın da satışına saat 10'da başlandığı yazılmıştır. Bu nedenlerle ihalenin feshine karar verilmesi gerekirken istemin reddi isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz Eden : Davacılar Vekilleri
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava ihalenin feshi istemine ilişkindir.
Feshi istenilenlerden 4 parsel sayılı taşınmazın ihalesinde satış ilanında gösterilen koşullara uygun davranıldığı ve ilk ihalede bu yerin başka bir şahsın üzerinde kalmasını müteakip bu ihalenin feshinden sonra yapılan ihaleyi bu kez davalı S.E.'nin kazandığı ve bu usulsüzlük bulunmadığı anlaşılmakla mahkemenin bu parsel hakkında verdiği red kararı doğrudur. O halde direnme kararının bu bölümü onanmalıdır.
5 ve 7 parsel sayılı taşınmazlarla ilgili hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel daire bozma kararının 5 ve 7 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin bölümüne uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararının belirtilen parsellere yönelik kısmı bozulmalıdır.
SONUÇ : 1- Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekillerinin 4 parsel sayılı taşınmaza dair temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararının ONANMASINA, temyiz ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 23.10.1996 günü yapılan ilk görüşle de oyçokluğu ile,
2- Davacılar vekillerinin 5 ve 7 parsel numaralı taşınmazlara yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının bu parseller yönünden özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.10.1996 tarihinde yapılan ilk görüşmede yeterli çoğunluk sağlanamadığından, 6.11.1996 gününde oyçokluğu ile karar verildi.